Page 178 - Doğadaki Mühendislik

176 DO⁄ADAK‹ TASARIM

lemeyecekti. Bu özellik Newton taraf›ndan aç›klanan kütlesel çekim kanu-
nuna dayanmaktad›r: Newton’un kütlesel çekim yasas› cisimler birbirinden
uzaklaflt›kça çekim kuvvetinin azald›¤›n› söyler. Bu yasaya göre iki y›ld›z
aras›ndaki mesafe 3 kat›na ç›kacak
olursa, çekim kuvveti 9 kat azala-
cakt›r. Veya uzakl›k yar›ya indi¤inde
y›ld›z›n çekim kuvveti 4 kat artacak-
t›r.
Bu yasa dünyan›n, ay›n ve gezegen-
lerin yörüngelerinin bugünkü gibi
olmas›n› aç›klar. E¤er yasa böyle ol-
may›p da y›ld›z›n çekim kuvveti
uzakl›k artt›kça daha fazla azalsay-
d›, gezegenlerin yörüngeleri eliptik
olmazd›, gezegenler sarmal bir yö-
rünge çizerek günefle do¤ru inifle ge-
çerlerdi. Tam tersine daha az olsayd›
ise, uzak y›ld›zlar›n çekim kuvveti
güneflinkine bask›n ç›kar ve dünya
güneflten sürekli uzaklaflan bir yol-
culu¤a ç›kard›. Bunun sonucunda,
dünya, ya h›zla günefle yaklafl›p s›-
caktan kavrulur ya da güneflten
uzaklaflarak uzay›n mutlak so¤uklu-
¤una savrulup donard›.

Planck Sabiti Farkl› Olsayd› ?...
Gün boyunca çeflitli yollarla farkl› enerjilerle karfl›lafl›yoruz. Bir atefl
karfl›s›ndayken hissetti¤imiz s›cakl›k bile asl›nda çok hassas dengelerde ya-
rat›lm›flt›r.
Fizikte enerjinin sürekli bir ak›m halinde de¤il, ‘kuvant’ ad› verilen par-
çalar halinde yay›ld›¤› öngörülür. Yay›lan enerji miktar› hesaplan›rken
Planck De¤iflmezi ad› verilen sabit bir rakam kullan›l›r. Bu say› ço¤u zaman

Harun Yahya