Page 76 - Güzel Söze Uymanın Önemi

74 GÜZEL SÖZE UYMANIN ÖNEMİ

zim le se nin aran da bir per de var dır. Ar tık sen, (ya pa bi -
le ce ği ni) yap, biz de ger çek ten ya pı yo ruz." (Fus si let Su -
re si, 5)
Ken di le ri ni na sıl bir so nun bek le di ği nin şu u ru na var ma dan sarf
et tik le ri bu söz le rin de de gö rül dü ğü gi bi, in kar eden ler ger çek
an lam da bir kör lük ve gaf let için de dir ler. Kuş ku suz her in sa nın
yu ka rı da ki ayet ler de ha ber ve ri len ki şi ler den ol mak tan, on la rın
du ru mu na düş mek ten cid di an lam da kor kup sa kın ma sı ge re kir.
Çün kü bu du ru ma dü şen in san bü yük bir kav ra yış ek sik li ği için de
ha ya tı nı sür dü re cek tir. Al lah'ın ayet le ri ni din le yip ica bet et me di -
ği için Ku ran ah la kı nı ya şa ya ma ya cak, Al lah'ın emir ve tav si ye le ri -
ni ye ri ne ge ti re me ye cek tir. Ya pı lan ha tır lat ma la ra, ve ri len öğüt -
le re yüz çe vir di ği için de in kar için dey ken bir gün ölüm le kar şı la -
şa cak tır. İn kar cı la rın ölüm le kar şı laş ma an la rın da ki azap la rı ayet -
ler de şöy le ta rif edil mek te dir:
Me lek le ri, on la rın yüz le ri ne ve ar ka la rı na vu ra rak: "Ya -
kı cı aza bı ta dın" di ye o in kar eden le rin can la rı nı alır ken
gör me li sin. Bu, el le ri ni zin ön ce den tak dim et ti ği iş ler
yü zün den dir. Yok sa şüp he siz Al lah kul la ra zul me di ci
de ğil dir. (En fal Su re si, 50-51)

İn san lar o gün le kar şı laş ma dan ön ce ha tır la ma lı dır lar ki, he sap
gü nü or ta ya at tık la rı ma ze ret ler ken di le ri ni kur ta ra ma ya cak tır.
Çün kü in kar da di ren me le ri, şey ta nın yo lu na uy ma la rı ve gü zel
sö ze uy ma ma la rı ken di se çim le ri dir. Yu ka rı da ki ayet te de bil di ril -
di ği gi bi, Al lah kul la rı na zul me di ci de ğil dir. Bu ger çek baş ka ayet -
ler de de şöy le bil di ril miş tir:
Ken di si için bir uya rı cı ol mak sı zın, Biz hiç bir ül ke yi yı kı -
ma uğ rat mış de ği liz. (On la ra) Ha tır lat ma (ya pıl mış tır);
Biz zul me di ci de ği liz. (Şu a ra Su re si, 208-209)