Page 157 - Kuran Ahlakında Fedakarlığın Önemi

Adnan Oktar (Harun Yahya)

tır. Bu ta rih ten son ra ki iki Hac mev si min de tek rar ka fi le ler ha lin de
Mek ke'ye Pey gam be ri miz (sav)'le gö rüş me ye ge len Me di ne li ler,
Al lah'ın Re su lü ne bağ lı lık ve ita at sö zü ver miş ler dir. Me di ne li le rin Pey -
gam be ri miz (sav)'e bi at et ti ği ni du yan Mek ke li müş rik ler ise, Müs lü -
man la ra olan bas kı la rı nı da ha da ar tı ra rak, Mek ke'yi iman eden ler için
ya şan maz ha le ge tir me ye ça lış mış lar dır. Bu dö nem de Al lah'tan ge len
va hiy üze ri ne Hz. Mu ham med (sav) Mek ke li Müs lü man la ra Me di ne'ye
hic ret ede cek le ri ni bil dir miş tir. Mek ke li müş rik ler, Müs lü man la rın Me -
di ne'de ki mü min ler le bir le şe rek bü yük bir güç el de ede cek le ri en di şe -
siy le, Müs lü man la rın hic ret et me le ri ne de en gel ol ma ya ça lış mış lar dır.
Ki mi le ri ni tu tuk la yıp iş ken ce et miş, ki mi le ri nin de "yol la rı nı ke se rek"
on la ra zor luk çı kar mak is te miş ler dir.

Pey gam be ri miz (sav) Al lah'ın em ri ge le ne ka dar Hz. Ebu be kir ve
Hz. Ali (ra) ile bir lik te Mek ke'de bir sü re da ha kal mış tır. Hz. Mu ham -
med (sav)'in Al lah'ın İla hi ko ru ma sı al tın da ol du ğu gerçeğinden ga fil
olan Ebu Ce hil, Ebu Le heb ve in kar eden le rin di ğer ön de ge len le ri, pek
çok de fa de ne yip ba şa rı sız ol duk la rı nı gör dük le ri hal de, Pey gam be ri -
miz (sav)'e kar şı fi ili bir sal dı rı da ha dü zen le me ye ka rar ver miş ler dir.
Bu amaç la Ku reyş'in her ka bi le sin den güç lü bi rer ki şi se çil miş ve bu ki -
şi le rin Hz. Mu ham med (sav)'e kar şı hep bir lik te bir tu zak ha zır la ma la -
rı na ka rar ve ril miş tir. Böy le ce her ka bi le nin ola ya da hil ola ca ğı nı ve bu
yüz den Pey gam be ri miz (sav)'in ka bi le si nin bu du ru ma kar şı lık ve re me -
ye ce ği ni dü şün müş ler dir. Al lah Ku ran'da Pey gam ber Efen di mi ze ha -
zır la nan bu tu za ğı şöy le bil dir mek te dir:

Ha ni o in kar eden ler, se ni tu tuk la mak ya da öl dür mek ve ya sür -
gün et mek ama cıy la, tu zak ku ru yor lar dı. On lar bu tu za ğı ta sar -
lı yor lar ken, Al lah da bir dü zen (bir kar şı lık) ku ru yor du. Al lah,
dü zen ku ru cu la rın (tu zak la rı na kar şı lık ve ren le rin) ha yır lı sı dır.
(En fal Su re si, 30)

155