Page 196 - Kuran Ahlakında Fedakarlığın Önemi
P. 196

Kuran Ahlakında Fedakarlığın Önemi


                    ki, zin dan lar ona bir gü lis tan ol muş; ora dan ebe di yet le rin nur lu ufuk -
                    la rı nı gö rür. İdam seh pa la rı, bi rer va'z ve ir şad (doğ ru yo lu gös ter me)
                    kür sü sü dür. Ora dan in san lı ğa ul vî bir ga ye uğ run da sa bır ve se bat,

                    me ta net ve ce lâ det (yi ğit lik, kuv vet) ders le ri ve rir. Ha pis ha ne ler bi rer
                    Med re se-i Yu su fiy ye ye in kı lâb eder (dö nü şür). Ora ya gi rer ken, bir
                    pro fe sö rün üni ver si te ye ders ver mek için gir di ği gi bi gi rer. Zi ra ora da -
                    ki ler, onun fe yiz ve ir şa dı na muh taç olan ta le be le ri dir. Her gün bir kaç
                    va tan da şın ima nı nı kur tar mak ve ca ni le ri me lek gi bi bir in san ha li ne
                    ge tir mek, onun için dün ya la ra de ği şil mez bir sa adet tir. 63
                    Bu söz ler de de an la tıl dı ğı gi bi, Be di üz za man için bir ki şi nin bi le
                ima nı sev me si çek ti ği sı kın tı la rı gö ze al ma sı için ye ter li ol muş tur. Ni -
                te kim onun ve si le ol ma sıy la pek çok in san ima nı sev miş, Ku ran ah la -
                kı nı be nim se miş tir:

                    O ha pis ha ne ler den ha pis ha ne le re atıl dı. Ha pis ha ne ler, zin dan lar onun
                    sa ye sin de Med re se-i Yû su fi ye ol du. Sa id Nur zin dan la rı nur, gö nül le -
                    ri nur ey le di. Ni ce azı lı ka til ler, ni ce ni zam ve ırz düş man la rı, bu îman
                    âbi de si nin (ima nıy la ün len miş, dil le re des tan ol muş) kar şı sın da eri di -
                    ler; san ki ye ni den ya ra tıl dı lar. Hep si ha lim se lim mü'min ler ha li ne, ha -
                    yır lı va tan daş lar ha li ne gel di ler… Si zin han gi mek teb le ri niz, han gi
                    ter bi ye sis tem le ri niz bu nu ya pa bil di, ya pa bi lir? Onu di yar di yar sür -
                    dü ler. Her sür gün ye ri, onun öz va ta nı ol du. Ne re ye git se, ne re ye sü -
                    rül se, et ra fı saf, te miz mü'min ler ta ra fın dan sa rı lı yor du. Ka lın ha pis -
                    ha ne du var la rı, onu mü'min kar deş le rin den bir an bi le ayı ra ma dı. Bü -
                    yük mür şi din, ta le be le riy le ara sı na yı ğı lan bu mad dî ke sa fet ler (en gel -
                    ler, du var lar); din, aşk, îman sa ye sin de le ta fet ler (gü zel lik ler) ha li ne

                    gel di ler. Kör kuv ve tin, ölü mad de nin bu tah did (sı nır la ma la rı) ve teh -
                    did le ri, ruh âle mi nin um man la rın da (ok ya nus la rın da) bü yük dal ga lar
                    mey da na ge tir di. Bu dal ga lar, köy oda la rın dan baş la ya rak, yer yer her




                                               194
   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201