Page 64 - Kuran Ahlakında Fedakarlığın Önemi

Kuran Ahlakında Fedakarlığın Önemi

Şeh rin öbür ya ka sın dan bir adam ko şa rak ge lip de di ki: "Ey
Mu sa, ön de ge len ler, se ni öl dür mek ko nu sun da ara la rın da gö -
rüş mek te dir ler, ar tık sen çık git; ger çek ten ben sa na öğüt ve -
ren ler de nim." (Ka sas Su re si, 20)
Hz. İb ra him (as)'ı kav mi ise, ken di le ri ni put la ra iba det et mek ten
vaz ge çi rip Al lah'a iman et me ye çağı ran pey gam ber le ri ni ate şe ata rak öl -
dür me ye yel ten miş ler dir. An cak Al lah, el çi si ni bu zor du rum dan mu ci -
ze vi bir bi çim de kur tar mış tır. Ku ran'da bu olay şöy le ha ber ve ril mek te -
dir:
Bu nun üze ri ne kav mi nin (İb ra him'e) ce va bı yal nız ca: "Onu öl -
dü rün ya da ya kın" de mek ol du. Böy le ce Al lah onu ateş ten
kur tar dı. Şüp he siz bun da, iman eden bir ka vim için ayet ler
var dır. (An ke but Su re si, 24)
İn kar eden le r, pey gam ber le re ol duğu gi bi sa lih mü min le re de
düş man ca dav ra nır lar. An cak on la rın sal dı rı la rı ne ka dar zor lu olur sa
ol sun, hem pey gam ber ler hem de be ra ber le rin de ki mü min ler sa bır ve
ka rar lı lık la in san la rı din ah la kı na çağır ma ya de vam et miş ler dir. Ya şa -
dık la rı tüm zor luk ve sı kın tı la ra rağ men, bü yük bir ce sa ret ve fe da kar -
lık ör neği ser gi le miş ler dir. Tüm olay la rın an cak Al lah'ın kont ro lüy le
ger çek le şe ceği ni bil me nin tes li mi ye ti ni ve te vek kü lü nü en gü zel şe kil -
de ya şa mış lar dır. İman eden le rin bu tes li mi ye tli ta vır la rı ayet ler de şu
şe kil de be lir til miş tir:

"… De ki: "Or tak koş tuk la rı nı zı çağı rın, son ra bir dü zen (tu zak)
ku run da ba na göz bi le aç tır ma yın. Hiç şüp he siz, be nim ve lim
Ki ta bı in di ren Al lah'tır ve O sa lih le rin ko ru yu cu luğu nu (ve li -
liği ni) ya pı yor." (Araf Su re si, 195-196)
On lar, ken di le ri ne in san lar: "Si ze kar şı in san lar top la(n)dı lar,
ar tık on lar dan kor kun" de dik le ri hal de iman la rı ar tan lar ve:
"Al lah bi ze ye ter, O ne gü zel Ve kil dir" di yen ler dir. (Al-i İm -
ran Su re si, 173)

62