Page 11 - 50 Maddede Evrim Teorisinin Çöküşü

HARUN YAHYA

2 Do¤al Seleksiyon Canl›lardaki Karmafl›k
Yap›lar›n Nas›l Meydana Geldi¤ini Aç›klayamaz
Evrim teorisi, yaflad›klar› ortama en iyi uyum sa¤layan
canl›lar›n daha çok yaflama ve ço¤alma imkan› bulduk-
lar›n› ve bu flekilde faydal› özelliklerini sonraki nesille-
re aktarabildiklerini, türlerin bu "mekanizma"yla evrim-
leflti¤ini iddia etmektedir.
Oysa do¤al seleksiyon olarak bilinen söz konusu me-
kanizma, canl›lar› evrimlefltirmez, onlara yeni özellikler
kazand›ramaz. Sadece bir canl› türüne ait özellikleri
güçlendirebilir.
Örne¤in bir bölgede yaflayan tavflanlardan h›zl› koflan-
lar hayatta kal›r, di¤erleri ise ölürler. Birkaç nesil son-
ra bu bölgedeki tavflanlar daha h›zl› koflan bireylerden
oluflur. Ancak, hiçbir zaman bu tavflanlar baflka bir
canl› türüne (örne¤in taz›lara veya tilkilere) evrimlefl-
mezler.

Ç›tan›n sald›rd›¤› bu yavru
büyük bir ihtimalle
kaçmay›
baflaramayacakt›r. Çünkü
ç›ta bu yavruya göre çok
daha atik, güçlü ve
tecrübelidir.
Bu herkesin bildi¤i olay›
evrimciler, "evrimlefltirici
bir mekanizma" olarak
topluma kabul ettirmeye
çal›fl›rlar.
Oysa aç›kt›r ki bu yavru
-ne kadar zaman geçerse
geçsin- baflka bir canl›ya
dönüflmeyecektir.
9