Page 223 - İhtişam Her Yerde

HARUN YAHYA (ADNAN OKTAR)

saç ma lık ve man tık sız lık lar la do lu id di ala ra inan ma la rı an la şı la bi lir.
An cak dün ya nın dört bir ya nın da ki in san la rın, şu ur suz ve can sız atom -
la rın ani bir ka rar la bi ra ra ya ge lip; ola ğa nüs tü bir or ga ni zas yon, di sip -

lin, akıl ve şu ur gös te rip ku sur suz bir sis tem le iş le yen ev re ni, can lı lık
için uy gun olan her tür lü özel li ğe sa hip olan Dün ya ge ze ge ni ni ve sa -
yı sız komp leks sis tem le do na tıl mış can lı la rı mey da na ge tir di ği ne inan -

ma sı nın, "bü yü"den baş ka bir açık la ma sı yok tur.
Nitekim, Allah Kuran'da, inkarcı felsefenin savunucusu olan bazı
kimselerin, yaptıkları büyülerle insanları etkilediklerini Hz. Musa (as)

ve Firavun arasında geçen bir olayla bizlere bildirmektedir. Hz. Musa
(as), Firavun'a hak dini anlattığında, Firavun Hz. Musa (as)'a, kendi "bil-

gin büyücüleri" ile insanların toplandığı bir yerde karşılaşmasını söyler.
Hz. Musa (as), büyücülerle karşılaştığında, büyücülere önce onların ma-
rifetlerini sergilemelerini emreder. Bu olayın anlatıldığı ayet şöyledir:

(Mu sa:) "Siz atın" de di. (Asa la rı nı) atı ve rin ce, in san la rın göz le -

ri ni bü yü le yi ver di ler, on la rı deh şe te dü şür dü ler ve (or ta ya) bü -
yük bir si hir ge tir miş ol du lar. (Araf Su re si, 116)
Görüldüğü gibi Firavun'un büyücüleri yaptıkları "aldatmacalar"la

-Hz. Musa (as) ve ona inananlar dışında- insanların hepsini büyüleye-
bilmişlerdir. Ancak, onların attıklarına karşılık Hz. Musa (as)'ın ortaya
koyduğu delil, onların bu büyüsünü, ayette bildirildiği gibi "uydur-

duklarını yutmuş" yani etkisiz kılmıştır:

Biz de Mu sa'ya: "Asa nı fır la tı ver" di ye vah yet tik. (O da fır la tı -
ve rin ce) bir de bak tı lar ki, o bü tün uy dur duk la rı nı der le yip-to -
par la yıp yu tu yor. Böy le ce hak ye ri ni bul du, on la rın bü tün yap -

mak ta ol duk la rı ge çer siz kal dı. Ora da ye nil miş ol du lar ve kü -
çük düş müş ler ola rak ters yüz çev ril di ler. (Araf Su re si, 117-119)
Ayet ler de de bil di ril di ği gi bi, da ha ön ce in san la rı bü yü le ye rek et -
ki le yen bu ki şi le rin yap tık la rı nın bir sah te kar lık ol du ğu nun an la şıl ma -

sı ile, söz ko nu su in san lar kü çük düş müş ler dir. Gü nü müz de de bir bü -

221