Page 42 - Kuran Mucizeleri 3. Cilt
P. 42

40     Kuran Mucizeleri - Cilt 3






                               GÜNEŞ MERKEZLİ SİSTEM




                       Gök le ri ve ye ri hak ola rak ya rat tı. Ge ce yi gün dü zün üs tü ne
                  sa rıp-ör tü yor, gün dü zü de ge ce nin üs tü ne sa rıp-ör tü yor. Gü neş’e ve Ay’a
                    bo yun eğ dir di. Her bi ri adı ko nul muş bir ece le (sü re ye) ka dar akıp
                    git mek te dir. Ha be rin ol sun; üs tün ve güç lü olan, ba ğış la yan O’dur.

                                         (Zü mer Su re si, 5)


                   Ayet te, ge ce ve gün dü zün olu şu mu için Dün ya’nın ha re ke ti, ka vu ğun sa -

              rıl ma sın da ol du ğu gi bi, “yu var lak bir cis mi sa rıp ört mek” an la mı na ge len “tek -
              vir” fii lin den tü re miş “yu kev vi ru” ke li me si ile ta rif edil mek te dir. Bu ke li me
              Dün ya’nın kü re sel şek li nin ya nı sı ra, Gü neş’in et ra fın da ki ha re ke ti ni de en
              doğ ru ola rak ifa de et mek te dir. Dün ya’nın kü re sel şek li ve ken di ek se ni et ra -
              fın da dön me si ne de niy le, Gü neş her za man Dün ya’nın bir ta ra fı nı ay dın la tır -
              ken, di ğer ta ra fı ise göl ge de ka lır. Göl ge de ka lan ta raf ge ce le yin ka ran lık ile
              ör tü lür ve son ra Dün ya’nın Gü neş’e doğ ru dön me siy le gün düz, ge ce nin ye ri ni
              alır. Ya sin Su re si’nde ise Gü neş ve Ay’ın ko num la rı ile il gi li şöy le bil di ril mek -
              te dir:

                   Gü neş de, ken di si için (tespit edil miş) olan bir müs ta kar ra doğ ru akıp
                   git mek te dir. Bu, üs tün ve güç lü olan, bi len (Al lah)ın tak di ri dir. Ay’a
                   ge lin ce, Biz onun için de bir ta kım uğ rak yer le ri tak dir et tik; so nun da
                   o, es ki bir hur ma da lı gi bi dön dü (dö ner). Ne Gü neş’in Ay’a eri şip-ye -
                   tiş me si ge re kir, ne de ge ce nin gün dü zün önü ne geç me si. Her bi ri bir
                   yö rün ge de yü züp git mek te dir ler. (Ya sin Su re si, 38-40)
                   Ya sin Su re si’nin 40. aye tin de Gü neş ve Ay’ın ha re ket le ri “yü züp git mek,
              ak mak, gez mek” an lam la rı na ge len Arap ça “yes ba hu ne” ke li me si ile ta rif edil -

              mek te dir. Bu ke li me bir ki şi nin ken di ba şı na yap tı ğı ha re ket an la mı na ge lir.
              Bu fii li uy gu la yan bir ki şi, baş ka bir ki şi ta ra fın dan mü da ha le edil me den ken -
              di ba şı na işi ne de vam edi yor de mek tir. Yu ka rı da ki ayet ler de de Gü neş’in hiç -
              bir gök cis mi ne bağ lı ol ma yan ev ren de ki müs ta kil ha re ke ti ne bir yö nüy le
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47