Page 229 - Kuran'da Temel Kavramlar
P. 229

Harun Yahya (Adnan Oktar)



              Dua  eden  in san,  Allah'ın  ken di si ni  gör dü ğü nü,  duy du ğu nu
            kav ra mış,  O'na  olan  say gı  ve  kor ku su nu  or ta ya  koy muş  ve
                            l
                                                                 l
            O'nun önün de kul u ğu nu açık ça ka bul et miş olur. Bu ne den e
                                    l
            dua bü yük bir iba det tir. Do a yı sıy a dua, yal nız ca dua sı ra sın da
                                          l
            is te nen şey için de ğil, baş ı ba şı na bir iba det ol du ğu için de ya -
                                  l
                                                 l
              l
            pı ır. İn sa nı dua et me ye yö nel ten her tür ü is tek, bu iba de tin
                                                             l
            vak ti nin gel di ği nin gös ter ge si dir. İn sa nın is tek e ri sü rek i ol du -
                                                    l
                                l
            ğu için, du ası da sü rek i ol ma ı dır. İn sa nın yo ğun bir kon sant -
                                      l
                               l
            ras yon ya şa ya ca ğı bel i va kit er -ör ne ğin, Ku ran'da sa bah na -
                                     l
                                                           l
            ma zı son ra sın da ki du aya ve ge ce vak ti ne dik kat çe ki ir- ola bi -
                                                     l
            lir. Ama gün için de de mü mi nin sü rek i dua ha in de ol ma sı ge -
                                             l
            re kir. Her iş, her olay Allah'ın kont ro ün de ge iş ti ği ne gö re,
                                                       l
                                               l
            her şey de Allah'a yö nel mek ve O'ndan is te mek ge rek mek te dir.
                                                               l
            Mü min her han gi bir iş üze rin dey ken de yap tı ğı iş te ba şa rı ı ol -
            mak ve ya pı an iş sa ye sin de Allah'ın rı za sı nı ka zan mak için dua
                       l
                 l
            ede bi ir. Ni te kim Ku ran'da Hz. İbrahim (as)'ın bu tür bir du ası
            ör nek gös te ril mek te dir:
                                                              l
                İb ra him,  İs ma l'le  bir ik te  Evin  (Ka be'nin)  sü tun a rı nı
                             i
                                    l
                yük selt ti ğin de (iki si şöy e dua et miş ti): "Rab bi miz biz -
                                      l
                                                            l
                den (bu nu) ka bul et. Şüp he siz, Sen işi ten ve bi en sin."
                (Ba ka ra Su re si, 127)
              Mümin, "Onlar, ayakta iken, otururken, yan yatarken
            Allah'ı zikrederler" (Al-i İmran Suresi, 191) ayetinde bildi-
            rildiği  gibi,  her  durumda  Allah'a  dua  edebilir,  O'na  dönüp-
            yönelebilir.  Nitekim  Kuran'da  müminlerin  bu  özelliği  sık  sık
            övgüyle anlatılmaktadır:
                Doğ ru su İb ra him, yu mu şak huy u, duy gu u ve gö nül den
                                             l
                                                     l
                             l
                (Allah'a) yö ne en bi riy di. (Hud Su re si, 75)
                                      227
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234