Page 56 - Kuran'da Temel Kavramlar
P. 56
KURAN’DA TEMEL KAVRAMLAR
mü min e rin düş man a kar şı kar şı ya gel dik e rin de na sıl bir ruh
l
l
l
l
ha i ser gi e dik e ri şöy e ha ber ve ril miş tir:
l
l
l
l
l
l
Mü min er (düş man) bir ik e ri ni gör dük e ri za man ise
l
(kor ku ya ka pıl ma dan) de di er ki: "Bu, Allah'ın ve Re su -
l
lü'nün bi ze va det ti ği şey dir; Allah ve Re su ü doğ ru söy -
l
l
l
le miş tir." Ve (bu,) yal nız ca on a rın iman a rı nı ve tes i -
l
l
mi yet e ri ni art tır dı. (Ah zab Su re si, 22)
l
On ar, ken di e ri ne in san ar: "Si ze kar şı in san ar top -
l
l
l
l
l
la(n)dı ar, ar tık on ar dan kor kun" de dik e ri hal de iman -
l
l
la rı ar tan ar ve: "Allah bi ze ye ter, O ne gü zel ve kil dir"
l
di yen er dir. (Al-i İm ran Su re si, 173)
Fit ne ne ka dar bü yük olur sa ol sun mü min Allah'ın rı za sı nı ka -
zan mak için ha re ket et ti ğin den onun üs te sin den ge e cek tir.
l
l
l
l
Mü min er için rah met olan, on a rın iman a rı nı ar tı ran bir
l
olay, iman sa hi bi ol ma yan ar için sap tı rı cı bir fit ne ola bil mek te -
l
dir. Aşa ğı da ki ayet er de, ce hen nem de gö rev i me ek e rin sa yı -
l
l
l
sı nın mü min e rin ima nı nı, in kar cı a rın ise tam ter si ne şaş kın ık -
l
l
l
ı
la rı nı ve in kar a rı nı art ra ca ğı şöy e bil di ril mek te dir:
l
l
Onun üze rin de on do kuz var dır. Biz o ate şin ko ru yu cu -
l
la rı nı me ek er den baş ka sı nı kıl ma dık. Ve on a rın sa yı sı -
l
l
l
nı in kâr eden er için yal nız ca bir fit ne (ko nu su) yap tık
l
l
l
l
ki, ken di e ri ne ki tap ve ri en er, ke sin bir bil giy e inan sın,
l
l
l
iman eden e rin de iman a rı art sın; ken di e ri ne ki tap ve -
l
ri en er ve iman eden er (böy e ce) kuş ku ya ka pıl ma sın.
l
l
l
l
l
l
Kalp e rin de bir has ta ık olan ar ile ka fir er de şöy e de -
l
l
l
sin: "Allah, bu ör nek e ne yi an at mak is te di?" İş te Allah,
l
di e di ği ni böy e şa şır tıp-sap tı rır, di e di ği ni böy e hi da ye -
l
l
l
l
l
te er di rir. Rab bi nin or du a rı nı Ken di sin den baş ka (hiç
kim se) bil mez. Bu ise, be şer (in san) için yal nız ca bir
öğüt tür. (Müd des sir Su re si, 30-31)
54