Page 135 - Kuran Bilgisi
P. 135

KURAN AYETLER‹ ALLAH KORKULARINI
          VE ‹MANLARINI ARTTIRIR
          ‹flte bunlar; kendilerine Allah’›n nimet verdi¤i peygamberlerdendir;
          Adem’in soyundan, Nuh ile birlikte tafl›d›klar›m›z (insan nesillerin)den,
          ‹brahim ve ‹srail (Yakup)in soyundan, do¤ru yola erifltirdiklerimizden ve
          seçtiklerimizdendirler. Onlara Rahman (olan Allah’)›n ayetleri okundu-
          ¤unda, a¤layarak secdeye kapan›rlar. (Meryem Suresi, 58)
          De ki: “‹ster ona inan›n, ister inanmay›n: O, daha önce kendilerine ilim
          verilenlere okundu¤u zaman, çenelerinin üstüne kapanarak secde
          ederler.” Ve derler ki: “Rabbimiz yücedir, Rabbimizin va’di gerçekten
          gerçekleflmifl bulunuyor.” Çeneleri üstüne kapan›p a¤l›yorlar ve (Kuran)
          onlar›n huflu (sayg› dolu korku)lar›n› artt›r›yor. (‹sra Suresi, 107-109)
          Mü’minler ancak o kimselerdir ki, Allah an›ld›¤› zaman yürekleri ürperir.
          O’nun ayetleri okundu¤unda imanlar›n› artt›r›r ve yaln›zca Rablerine te-
          vekkül ederler. (Enfal Suresi, 2)
          Allah, müteflabih (benzeflmeli), ikiflerli bir kitap olarak sözün en güzelini
          indirdi. Rablerine karfl› içleri titreyerek-korkanlar›n O’ndan derileri ürpe-
          rir. Sonra onlar›n derileri ve kalpleri Allah’›n zikrine (karfl›) yumuflar-yat›-
          fl›r. ‹flte bu, Allah’›n yol göstermesidir, onunla diledi¤ini hidayete erdirir.
          Allah, kimi sapt›r›rsa, art›k onun için de bir yol gösterici yoktur. (Zümer
          Suresi, 23)
          Onlar ki, Allah an›ld›¤› zaman kalpleri ürperir; kendilerine isabet eden
          musibetlere sabredenler, namaz› dosdo¤ru k›lanlar ve r›z›k olarak ver-
          diklerimizden infak edenlerdir. (Hac Suresi, 35)


          ALLAH’A ASLA NANKÖRLÜK ETMEZLER
          Kendi yan›nda kitaptan ilmi olan biri dedi ki: “Ben, (gözünü aç›p kapa-
          madan) onu sana getirebilirim.” Derken (Süleyman) onu kendi yan›nda
          durur vaziyette görünce dedi ki: “Bu Rabbimin fazl›ndand›r, O’na flükre-
          decek miyim, yoksa nankörlük edecek miyim diye beni denemekte oldu-
          ¤u için (bu ola¤anüstü olay gerçekleflti). Kim flükrederse, art›k o kendisi
          için flükretmifltir, kim nankörlük ederse, gerçekten benim Rabbim Gani
          (hiç bir fleye ve kimseye ihtiyac› olmayan)d›r, Kerim oland›r. (Neml Su-
          resi, 40)



                                   - 108 -
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140