Page 42 - Hazreti Yusuf Medresesi
P. 42

Hz. Yusuf Medresesi


             ge tir me ye ça lış mış tır. İna nan la rın yap tık la rı ha yır la rı en gel le mek,
             Allah'ın di ni ni ve gü zel ah la kı an lat ma la rı nı dur du ra bil mek için
             kul lan dık la rı yön tem ler se yüz yıl lar dır hiç de ğiş me miş tir. Bu mü -
             ba rek in san la ra, "de li lik", "sap kın lık", "men fa at çi lik" gi bi ol ma dık

             if ti ra lar ata rak, on la rı hal kın gö zün de kü çük dü şür me ye yel ten miş -
             ler, on la rı bu lun duk la rı yer den sür mek le ve ya ölüm le teh dit et miş -
             ler, tu zak ku ra rak, bas kı al tı na ala rak ve ya hap se ata rak ça lış ma la -
             rı nı en gel le me ye ça lış mış lar dır. Bu çev re le rin sa lih mü min le re kar şı
             gi riş tik le ri bu hak sız mü ca de le de kul lan dık la rı yön tem le ri ve çe şit li
             if ti ra la rı bil di ren ayet ler den ba zı la rı şöy le dir:

                De di ler ki: "Biz den bi ri olan bir be şe re mi uya ca ğız? Bu du rum -
                da ger çek ten biz bir sa pık lık (da la let) ve çıl gın lık için de kal mış
                olu ruz. Zikr (vahy) içi miz den ona mı bı ra kıl dı? Ha yır, o çok ya  -
                lan söy le yen, ken di ni be ğen miş bir şı ma rık tır." (Ka mer Su re si,
                24-25)
                Şe hir de do kuz lu bir çe te var dı, yer yü zün de boz gun çı ka rı yor lar
                ve dir lik-dü zen lik bı rak mı yor lar dı. Ken di ara la rın da Allah adı -
                na and içe rek, de di ler ki: "Ge ce mut la ka ona ve ai le si ne bir bas  -
                kın dü zen le ye lim, son ra ve li si ne: Ai le si nin yok olu şu na biz şa hid

                ol ma dık ve ger çek ten biz ler doğ ru yu söy le yen le riz, di ye lim." On  -
                lar hi le li bir dü zen kur du. Biz de (on la rın hi le si ne kar şı) on la rın
                far kın da ol ma dı ğı bir dü zen kur duk. (Neml Su re si, 48-50)
                Ken di le rin den ön ce Nuh kav mi de ya lan la mış tı; böy le ce ku lu -
                muz (Nuh)u ya lan la dı lar ve: "De li dir" de di ler. O 'bas kı al tı na alı -
                nıp en gel len miş ti.' (Ka mer Su re si, 9)
                Ha ni o in kar eden ler, se ni tu tuk la mak ya da öl dür mek ve ya sür -
                gün et mek ama cıy la, tu zak ku ru yor lar dı. On lar bu tu za ğı ta sar -
                lı yor lar ken, Allah da bir dü zen (bir kar şı lık) ku ru yor du. Allah,



                                           40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47