Page 156 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye
P. 156

ZÜHRE                                                                                                                      159


          istinad eden iki Mü'minin hükmü, hadsiz ehl-i dalaletin ittifakına racih
          olur, galebe eder. Bu Hakikatın Sırrı şudur ki: Nefyedenlerin Davaları
          sureten  bir  iken,  müteaddiddir;  birbiriyle  ittihad  edemez  ki  kuvvet-
          lensin. İsbat edicilerin Davaları ittihad ediyor, birbirinden kuvvet alır.
          Çünki gökteki Hilâl-i Ramazanı görmeyen der ki: "Benim nazarımda ay
          yoktur; benim yanımda görünmüyor." Başkası da, "Nazarımda yoktur"
          der.  Daha  başkası  da  öyle  der.  Herbiri  kendi  nazarında  "yoktur"  der.
          Herbirinin nazarları ayrı ayrı ve nazara perde olan esbab dahi ayrı ayrı
          olabildiği  için,  Davaları  da  ayrı  ayrı  olur;  birbirine  kuvvet  veremez.
          Fakat  isbat  edenler  demiyor  ki:  "Benim  nazarımda  ve  gözümde  hilâl
          var." Belki "Nefs-ül Emirde, göğün yüzünde hilâl vardır, görünür" der.
          Görenler  bütün  aynı  Davayı  ve  "Nefs-ül  Emirde  vardır"  der.  Demek
          bütün  Davalar  birdir.  Nefyedenlerin  nazarları  ayrı  ayrı  olduğundan,
          Davaları da ayrı ayrı olur. Nefs-ül Emre hükmedemiyorlar. Çünki nefs-
          ül emirde nefiy isbat edilmez. Çünki ihata lâzımdır.

                      ِ
                          ِ
                                  ِ
                  ٍ
              ي
           ةميظع     تَلاكشمب     َّلاا ِ     تبثي      َلا      قَلْطمْلا     مدعْلا    و      bir    Kaide-i Usûldür .
                        ْ ُ
                                ُ ْ ُ
           َ
               َ
                                         ُ
                                                ُ َ َ
                                             ُ
                                                      َ
          Evet birşeyi dünyada var desen, yalnız o şeyi göstermek kâfi gelir. Eğer
          yok deyip nefyetsen, bütün dünyayı eleyip göstermek lâzım gelir ki, tâ
          o nefiy isbat edilsin.
                 İşte bu Sırra binaen; ehl-i küfrün bir Hakikatı nefyetmesi ise, bir
          mes'eleyi  halletmek  veyahud  dar  bir  delikten  geçmek  veyahud  bir
          hendekten  atlamak  misalindedir  ki;  bin  de,  bir  de,  birdir.  Çünki
          birbirine yardımcı olamaz. Fakat isbat edenler Nefs-ül Emirde Hakikat-
          ı  Hale  baktıkları  için,  müddeaları  ittihad  ediyor.  Kuvvetleri  birbirine
          yardım  eder.  Büyük  bir  taşın  kaldırmasına  benzer  ki,  ne  kadar  eller
          yapışsa daha ziyade kaldırması kolay olur ve birbirinden kuvvet alır.

                 YEDİNCİ  NOTA:  Ey  Müslümanları  dünyaya  şiddetle  teşvik
          eden  ve  san'at  ve  terakkiyat-ı  ecnebiyeye  cebr  ile  sevkeden  bedbaht
          hamiyet-füruş! Dikkat et, bu milletin bazılarının Din ile bağlandıkları
          Rabıtalar  kopmasın!  Eğer  böyle  ahmakane  körükörüne  topuzların
          altında bazıların Dinden Rabıtaları  kopsa, o vakit hayat-ı  içtimaiyede
          bir semm-i katil hükmünde o dinsizler zarar verecekler. Çünki mürtedin
          vicdanı tamam bozulduğundan, hayat-ı içtimaiyeye zehir
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161