Page 165 - Dünya Hayatında Tüm Zevkleri Tüketenler

Harun Yahya (Adnan Oktar) 163

na gelebileceğini ispat etmeye çalıştı. Ancak bu çalışmalar başarı-
sızlıkla sonuçlanacak ve Oparin şu itirafı yapmak zorunda kala-
caktı:
"Maalesef hücrenin kökeni, evrim teorisinin tümünü içine alan en
karanlık noktayı oluşturmaktadır." (Alexander I. Oparin, Origin of
Life, (1936) New York, Dover Publications, 1953 (Reprint),
s.196)
Oparin'in yolunu izleyen evrimciler, hayatın kökeni konusunu
çözüme kavuşturacak deneyler yapmaya çalıştılar. Bu deneylerin
en ünlüsü, Amerikalı kimyacı Stanley Miller tarafından 1953 yılın-
da düzenlendi. Miller, ilkel dünya atmosferinde olduğunu iddia
ettiği gazları bir deney düzeneğinde birleştirerek ve bu karışıma
enerji ekleyerek, proteinlerin yapısında kullanılan birkaç organik
molekül (amino asit) sentezledi. O yıllarda evrim adına önemli bir
aşama gibi tanıtılan bu deneyin geçerli olmadığı ve deneyde kulla-
nılan atmosferin gerçek dünya koşullarından çok farklı olduğu,
ilerleyen yıllarda ortaya çıkacaktı. ("New Evidence on Evolution of
Early Atmosphere and Life", Bulletin of the American Meteorological
Society, c. 63, Kasım 1982, s. 1328-1330)
Uzun süren bir sessizlikten sonra Miller'in kendisi de kullan-
dığı atmosfer ortamının gerçekçi olmadığını itiraf etti. (Stanley
Miller, Molecular Evolution of Life: Current Status of the Prebiotic
Synthesis of Small Molecules, 1986, s. 7)
Hayatın kökeni sorununu açıklamak için 20. yüzyıl boyunca
yürütülen tüm evrimci çabalar hep başarısızlıkla sonuçlandı. San
Diego Scripps Enstitüsü'nden ünlü jeokimyacı Jeffrey Bada, evrim-
ci Earth dergisinde 1998 yılında yayınlanan bir makalede bu ger-
çeği şöyle kabul eder:
Bugün, 20. yüzyılı geride bırakırken, hala, 20. yüzyıla girdiğimiz-
de sahip olduğumuz en büyük çözülmemiş problemle karşı karşı-