Page 135 - Kuran Fihristi
P. 135

Harun Yahya (Adnan Oktar)

           Şu hal de, sen bun dan do la yı da vet et ve em ro lun du ğun gi bi  Da vud ve Sü ley man da; ha ni kav min hay van la rı nın içi ne gi rip
           doğ ru bir is ti ka met tut tur. On la rın he va (is tek ve tut ku)la rı na uy -  ya yıl dı ğı ekin-tar la la rı ko nu sun da hü küm yü rü tü yor lar dı. Biz on -
           ma. Ve de ki: Al lah'ın in dir di ği her ki ta ba inan dım. Ara nız da  la rın hük mü ne şa hid idik. (21/78)
           ada let li dav ran mak la em ro lun dum. Al lah, bi zim de Rab bi miz,  Biz, bu nu (hük mü) Sü ley man'a kav rat tık, her bi ri ne hü küm ve
           si zin de Rab bi niz dir. Bi zim amel le ri miz bi zim, si zin amel le ri niz  ilim ver dik. Da vud ile bir lik te tes bih et sin ler di  ye dağ la ra ve kuş-
           si zin dir. Bi zim le ara nız da 'de lil ler ge ti re rek tar tış ma (ya, huc ce -  la ra bo yun eğ dir dik. (Bun la rı) Ya pan lar Biz idik. (21/79)
           te ge rek)' yok tur. Al lah bi zi bir ara ya ge ti rip-top la ya cak tır. Dö -  Ve si zin için ona zor lu-sa va şı nız da si zi ko ru sun di ye, '(ma de ni)
           nüş O'na dır." (42/15)                 gi yim-sa na tı nı' öğ ret tik. Bu na rağ men siz şük re den ler mi si niz?
           Ey kav mi miz, Al lah'a da vet ede ne ica bet edin ve O'na iman  (21/80)
           edin; gü  nah la rı nız dan bir kıs mı nı ba ğış la sın ve si zi acı bir azab-  An dol sun Biz Zi kir'den son ra Ze bur'da da: "Şüp he siz Arz'a sa -
           tan ko ru sun." (46/31)                lih kul la rım va ris çi ola cak tır" di ye yaz dık. (21/105)
           Kim Al lah'a da vet ede ne ica bet et mez se, ar tık o, yer yü zün de  An dol sun Biz Da vud'a ta ra fı mız dan bir fazl (üs tün lük) ver dik.
           (Al lah'ı aciz bı ra ka cak de ğil dir ve onun O'ndan baş ka) ve li le ri  "Ey dağ lar, onun la bir lik te (Be ni tes bih edip) yan kıy la ses ve rin"
           yok tur. İş te on lar, apa çık bir sa pık lık için de dir ler." (46/32)  (de dik) ve kuş la ra da (ay nı sı nı em ret tik). Ve ona de mi ri yu mu -
           Göz le ri 'kor ku dan ve deh şet ten dü şük', ken di le ri ni de zil let sa -  şat tık. (34/10)
           rıp-ku şat mış. Oy sa on lar, (da ha ön ce) sa pa sağ lam iken sec de -
           ye da vet edi lir ler di. (68/43)      DEĞ NEK
           De di ki: "Rab bim, ger çek ten kav mi mi ge ce ve gün düz da vet  Zi na eden ka dın ve zi na eden er ke ğin her bi ri ne yü zer değ nek
           edip-dur dum." (71/5)                  (cel de) vu run. Eğer Al lah'a ve ahi ret gü nü ne iman edi yor sa nız,
           Fa kat da vet et mem, bir ka çış tan baş ka sı nı art tır ma dı." (71/6)  on la ra Al lah'ın di ni(ni uy gu la ma) ko nu sun da si zi bir acı ma tut-
           Doğ ru su ben, on la rı ba ğış la man için her da vet edi şim de, on lar  ma sın; on la ra uy gu la nan ce za ya mü'min ler den bir grup da şa -
           par mak la rı nı ku lak la rı na tı ka dı lar, ör tü le ri ni baş la rı na çek ti ler ve  hit bu lun sun. (24/2)
           bü yük lük tas la dık ça bü yük lük gös te rip-di ret ti ler.' (71/7)  Ko ru nan (if fet li) ka dın la ra (zi na su çu) atan, son ra dört şa hid ge -
           Son ra on la rı açık tan açı ğa da vet et tim." (71/8)  tir me yen le re de sek sen değ nek vu run ve on la rın şa hid lik le ri ni
                                                  ebe di ola rak ka bul et me yin. On lar fa sık olan lar dır. (24/4)
           DA VUD (A.S.)
           Ta lut, or duy la bir lik te ay rıl dı ğın da de di ki: "Doğ ru su Al lah si zi  DEH ŞET
           bir ır mak la im ti han ede cek tir. Kim bun dan içer se, ar tık o ben-  Ya da (bun lar) ka ran lık lar, gök gü rül tü sü ve şim şek(ler)le yük lü,
           den de ğil dir ve kim de -eliy le bir avuç alan lar ha riç- onu tad-  'gök ten şid det li bir yağ mur fır tı na sı na tu tul muş gi bi dir ler ki, yıl-
           maz sa ben den dir. Kü çük bir kıs mı ha riç (hep si su dan) iç ti. O,  dı rım la rın sal dı ğı deh şet le'; ölüm kor ku sun dan par mak la rıy la
           ken di siy le be ra ber iman eden ler le (ır ma ğı) ge çin ce on lar (ge ri -  ku lak la rı nı tı kar lar. Oy sa Al lah ka fir le ri çe pe çev re ku şa tı cı dır.
           de ka lan lar): "Bu gün bi zim Ca lut'a ve or du su na kar şı (ko ya cak)  (2/19)
           gü cü müz yok" de di ler. (O za man) Mu hak kak Al lah'a ka vu şa -  (Mu sa:) "Siz atın" de di. (Asa la rı nı) atı ve rin ce, in san la rın göz le -
           cak la rı nı uman lar (şöy le) de di ler: "Ni ce kü çük top lu luk, da ha  ri ni bü yü le yi ver di ler, on la rı deh şe te dü şür dü ler ve (or ta ya) bü -
           çok olan bir top lu lu ğa Al lah'ın iz niy le ga lib gel  miş tir; Al lah sab-  yük bir si hir ge tir miş ol du lar. (7/116)
           re den ler le be ra ber dir." (2/249)  (Ey Mu ham med,) Al lah'ı sa kın zul  me den le rin yap mak ta ol duk -
           On lar, Ca lut ve or du su na kar şı mey da na (sa va şa) çık tık la rın da,  la rın dan ha ber siz san ma, on la rı yal nız ca göz le rin deh şet le be -
           de di ler ki: "Rab bi miz, üze ri mi ze sa bır yağ dır adım la rı mı zı sa bit  li re ce ği bir gü ne er te le mek te dir. (14/42)
           kıl (kay dır ma) ve kâ fir ler top lu lu ğu na kar şı bi ze yar dım et."  (Ön le ri ne) Ki tap ko nul muş tur; ar tık suç lu-gü nah kar la rın, on da
           (2/250)                                olan lar dan do la yı deh şet le-kor ku ya ka pıl dık la rı nı gö rür sün.
           Böy le ce on la rı, Al lah'ın iz niy le ye nil gi ye uğ rat tı lar. Da vud, Ca -  Der ler ki: "Ey vah lar bi ze, bu ki ta ba ne olu yor ki, kü çük bü yük bı -
           lut'u öl dür dü. Al lah da ona mülk ve hik met ver di; ona di le di ğin -  rak ma yıp her şe yi sa yıp-dö kü yor?" Ya pıp-et tik le ri ni (ön le rin de)
           den öğ ret ti. Eğer Al lah'ın in san la rın bir kıs mı ile bir kıs mı nı def'i  ha zır bul muş lar dır. Rab bin hiç kim se ye zul met mez. (18/49)
           (en gel le me si) ol ma say dı yer yü zü mut la ka fe sa  da uğ rar dı. An -  Eli ni koy nu na sok, ku sur suz ola rak bem be yaz çık sın. Ve (her
           cak Al lah, alem le re kar şı bü yük fazl (ve ih san) sa hi bi dir. (2/251)  tür lü) deh şet ten ya na ka nat la rı nı ken di ne doğ ru çek. İş te bun-
           Nuh'a ve on dan son ra ki pey gam ber le re vah yet ti ği miz gi bi sa na  lar, se nin Rab bin den Fi ra vun ve ön de ge len adam la rı na iki ke -
           da vah yet tik. İb ra him'e, İs ma il'e, İs hak'a, Ya kub'a, to run la rı na,  sin-ka nıt (mu ci ze)dır. Ger çek ten on lar, fa sık bir top lu luk tur."
           İsa'ya, Ey yub'a, Yu nus'a, Ha run'a ve Sü ley man'a da vah yet tik.  (28/32)
           Da vud'a da Ze bur ver dik. (4/163)    Göz le ri 'zil let ve deh şet ten düş müş ola rak', san ki 'ya yı lan' çe kir-
           İs ra ilo ğul la rın dan in kâr eden le re Da vud ve Mer yem oğ lu İsa  ge ler gi bi ka bir le rin den çı kar lar. (54/7)
           di liy le la net edil miş tir. Bu is yan et me le ri ve had di aş ma la rı  Her hal de iç le rin de 'deh şet ve yıl gın lık uyan dır ma ba kı mın dan'
           ne de niy le dir. (5/78)               siz, Al lah'tan da ha çe tin si niz. Bu, şüp he siz on la rın 'de rin bir
           Ve ona İs hak'ı ve Ya kub'u ar ma ğan et tik hep si ni hi da ye te eriş-  kav ra yı şa sa hip ol ma ma la rı' do  la yı sıy la böy le dir. (59/13)
           tir dik; bun dan ön ce de Nuh'u ve onun so yun  dan Da vud'u, Sü -  Göz le ri 'kor ku dan ve deh şet ten dü şük', ken di le ri ni de zil let sa -
           ley man'ı, Ey yub'u, Yu suf'u, Mu sa'yı ve Ha run'u hi da ye te ulaş-  rıp-ku şat mış. Oy sa on lar, (da ha ön ce) sa pa sağ lam iken sec de -
           tır dık. Biz, iyi lik ya pan la rı iş te böy le ödül len di ri riz. (6/84)  ye da vet edi lir ler di. (68/43)
           Rab bin, gök ler de ve yer de olan her ke si en iyi bi lir. An dol sun,  Göz le ri 'kor ku dan ve deh şet ten dü şük' yüz le ri ni de bir zil let kap-
           Biz, pey gam ber le rin bir kıs mı nı bir kıs mı na üs tün kıl dık ve Da -  la mış; iş te bu, ken di le ri ne va de dil mek te olan (kı ya met ve azab)
           vud'a da Ze bur ver dik. (17/55)       gü nü dür. (70/44)
                                                                                   133
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140