Page 399 - Kuran Fihristi

Harun Yahya (Adnan Oktar)

him'e, Mu sa'ya ve İsa'ya va si yet et ti ği mi zi si zin için de teş ri' et - la rı ken di si ne zi yan dan baş ka bir şe yi art tır ma yan kim se le re uy -
ti (bir şe ri at kıl dı). Se nin ken di le ri ni ça ğır dı ğın şey, müş rik le re du lar. Ve bü yük bü yük hi le li-dü zen ler kur du lar. Ve de di ler ki:
ağır gel di. Al lah, di le di ği ni bu na se çer ve iç ten ken di si ne yö ne - Ken di ilah la rı nı zı bı rak ma yın; bı rak ma yın ne Vedd'i, ne Su va'ı,
le ni hi da ye te er di rir. (42/13) ne Ye ğus'u, ne Ye'uk'u ve ne de Nesr'i.Böy le ce on lar, ço ğu kim-
On lar dan ön ce Nuh kav mi, Ress hal kı ve Se mud (kav mi) de ya - se yi şa şır tıp-sap tır dı lar. Sen de o za lim le re sa pık lık tan baş ka sı -
lan la dı. (50/12) nı art tır ma." Bun lar, ha ta la rı do la yı sıy la su da bo ğul du lar, son ra
Bun dan ön ce Nuh kav mi ni de (yı kı ma uğ rat tık). Çün kü on lar da ate şe so kul du lar. O za man da Al lah'ın dı şın da hiç bir yar dım cı
fa sık bir ka vim idi. (51/46) bu la ma dı lar. Nuh "Rab bim, yer yü zün de ka fir ler den yurt edi nen
Da ha ön ce Nuh kav mi ni de. Çün kü on lar, da ha za lim ve da ha hiç kim se yi bı rak ma." de di. "Çün kü Sen on la rı bı ra ka cak olur-
az gın dı lar. (53/52) san, Se nin kul la rı nı şa şır tıp-sap tı rır lar ve on lar, kö tü lük ten sı nı rı
Ken di le rin den ön ce Nuh kav mi de ya lan la mış tı; böy le ce ku lu - aşan (fa cir'den) ka fir den baş ka sı nı do ğur maz lar." "Rab bim, be -
muz (Nuh)u ya lan la dı lar ve: "De li dir" de di ler. O 'bas kı al tı na alı- ni, an ne mi, ba ba mı, mü'min ola rak evi me gi re ni, iman eden er -
nıp en gel len miş ti.' So nun da Rab bi ne dua et ti: "Ger çek ten ben, kek le ri ve iman eden ka dın la rı ba ğış la. Za lim le re yı kım dan baş-
ye nik düş müş du rum da yım. Ar tık Sen (bu ka fir top lum dan) in ti - ka sı nı art tır ma." (71/1-28)
kam al." Biz de 'bar dak tan bo şa nır ca sı na akan' bir su ile gö ğün
ka pı la rı nı aç tık. Ye ri de 'coş kun kay nak lar' ha lin de fış kırt tık. NUR
Der ken su, tak dir edil miş bir işe kar şı (hük mü mü zü ger çek leş - Al lah, iman eden le rin ve li si (dos tu ve des tek çi si)dir. On la rı ka -
tir mek üze re) bir leş ti. Ve onu da tah ta lar ve çi vi ler(le in şa edil- ran lık lar dan nu ra çı ka rır; in kar eden le rin ve li le ri ise ta ğut'tur.
miş ge mi) üze rin de ta şı dık; Göz le ri miz önün de akıp-git mek tey - On la rı nur dan ka ran lık la ra çı ka rır lar. İş te on lar, ate şin hal kı dır -
di. (Ken di si ve ge tir dik le ri) İn kâr edil miş-nan kör lük edil miş olan lar, on da sü re siz ka la cak lar dır. (2/257)
(Nuh)a bir mü ka fa at ol mak üze re. An dol sun, Biz bu nu bir ayet Ey in san lar Rab bi niz den si ze 'ke sin bir ka nıt (bur han)' gel di ve
ola rak bı rak tık. Fa kat öğüt alıp-dü şü nen var mı? Şu hal de Be - si ze apa çık bir nur (Kur'an) in dir dik. (4/174)
nim aza bım ve uya rıp-kor kut mam na sıl mış? (54/9-16) Ey Ki tap Eh li, Ki tap tan giz le mek te ol duk la rı nı zın ço ğu nu si ze
An dol sun, Biz Nuh'u ve İb ra him'i (el çi ola rak) gön der dik, pey- açık la yan ve bir ço ğun dan ge çi ve ren el çi miz gel di. Si ze
gam ber li ği ve ki ta bı on la rın soy la rın da kıl dık. Öy le iken, iç le rin - Allah'tan bir nur ve apa çık bir Ki tap gel di. (5/15)
de hi da ye ti ka bul eden ler var dır, on lar dan bir ço ğu da fa sık Al lah, rı za sı na uyan la rı bu nun la kur tu luş yol la rı na ulaş tı rır ve
olan lar dır. (57/26) on la rı ken di iz niy le ka ran lık lar dan nu ra çı ka rır. On la rı dos doğ ru
Al lah, in kâr eden le re, Nuh'un eşi ni ve Lut'un eşi ni ör nek ver di. yo la yö nel tip-ile tir. (5/16)
İki si de, kul la rı mız dan sa lih olan iki ku lu mu zun ni kah la rı al tın - Ger çek şu ki, Biz Tev ra t’ı, için de bir hi da yet ve nur ola rak in dir -
day dı; an cak on la ra iha net et ti ler. Bun dan do la yı, (ko ca la rı) dik. Tes lim ol muş pey gam ber ler, Yahudi le re onun la hük me der -
ken di le ri ne Al lah'tan ge len hiç bir şey le ya rar sağ la ma dı lar. İki - ler di. Bil gin-yö ne ti ci ler (Rab ba ni yun) ve yük sek bil gin ler de (Ah -
si ne de: "Ate şe di ğer gi ren ler le bir lik te gi rin" de nil di. (66/10) bar), Al lah'ın ki ta bı nı ko ru mak la gö rev li kı lın dık la rın dan ve onun
Şüp he siz, Biz Nuh'u; "Kav mi ni, on la ra acı bir azab gel me den üze ri ne şa hid ler ol duk la rın dan (onun la hük me der ler di.) Öy ley -
ev vel uyar" di ye ken di kav mi ne (pey gam ber ola rak) gön der dik. se in san lar dan kork ma yın, ben den kor kun ve ayet le ri mi az bir
O da de di ki: "Ey Kav mim, ger çek şu ki, ben si ze (gön de ril miş) de ğe re kar şı lık sat ma yın. Kim Al lah'ın in dir di ğiy le hük met mez -
apa çık bir uya rı cı yım. Al lah'a kul luk edin, O'ndan kor kun ve ba - se, iş te on lar, ka fir olan lar dır. (5/44)
na ita at edin. Ki gü nah la rı nı zı ba ğış la sın ve si zi adı ko nul muş On la rın (pey gam ber le ri) ar dın dan yan la rın da ki Tev rat'ı doğ ru la -
bir ece le ka dar er te le sin. El bet te Al lah'ın ece li gel di ği za man, o yı cı ola rak Mer yem oğ lu İsa'yı gön der dik ve ona için de hi da yet
er te len mez. Bir bil miş ol say dı nız." De di ki: "Rab bim, ger çek ten ve nur bu lu nan, önün de ki Tev rat'ı doğ ru la yan ve mut ta ki ler için
kav mi mi ge ce ve gün düz da vet edip-dur dum. Fa kat da vet et - yol gös te ri ci ve öğüt olan İn cil'i ver dik. (5/46)
mem, bir ka çış tan baş ka sı nı art tır ma dı. Doğ ru su ben, on la rı ba - Hamd, gök le ri ve ye ri ya ra tan, ka ran lık la rı ve ay dın lı ğı (nu ru) kı -
ğış la man için her da vet edi şim de, on lar par mak la rı nı ku lak la rı - lan Al lah'adır. (Bun dan) Son ra bi le, in kar eden ler, Rab le ri ne (bir
na tı ka dı lar, ör tü le ri ni baş la rı na çek ti ler ve bü yük lük tas la dık ça ta kım var lık la rı ve güç le ri) denk tu tu yor lar. (6/1)
bü yük lük gös te rip-di ret ti ler.' Son ra on la rı açık tan açı ğa da vet On lar: "Al lah, be şe re hiç bir şey in dir me miş tir" de mek le Al lah'ı,
et tim. Da ha son ra (da va mı) on la ra açık ça ilan et tim ve ken di le - kad ri nin hak kı nı ve re rek tak dir ede me di ler. De ki: "Mu sa'nın in -
ri ne giz li giz li yol lar la ya naş mak is te dim. Bun dan böy le" de dim. san la ra bir nur ve hi da yet ola rak ge tir di ği ve si zin de (par ça par -
"Rab bi niz den mağ fi ret is te yin; çün kü ger çek ten O, çok ba ğış la - ça) ka ğıt lar üze rin de ya zı lı kı lıp (bir kıs mı nı) açık la dı ğı nız ve ço -
yan dır. (Öy le ya pın ki,) Üze ri ni ze gök ten sa ğa nak (bol mik tar da ğu nu gö zar dı et ti ği niz ki ta bı kim in dir di? Si zin ve ata la rı nı zın bil-
yağ mur) yağ dır sın. Si ze mal lar ve ço cuk lar la yar dım da bu lun - me di ği şey ler si ze öğ re til miş tir." De ki: "Al lah." Son ra On la rı bı -
sun. Si ze (ürün yük lü) bağ lar-bah çe ler ver sin, ır mak lar da ver- rak, içi ne 'dal dık la rı saç ma uğ ra şı la rın da' oya la nıp-dur sun lar.
sin. Si ze ne olu yor ki, Al lah'tan bir va ka rı um mu yor su nuz?" "Oy - (6/91)
sa O, si zi ger çek ten ta vır ta vır ya rat mış tır. Gör mü yor mu su nuz; Ölü iken ken di si ni di rilt ti ği miz ve in san lar için de yü rü me si için
Al lah, ye di gö ğü bir bir le riy le bir uyum (mu ta ba kat) için de ya rat - ken di si ne bir nur ver di ği miz kim se nin du ru mu, ka ran lık lar da ka -
mış tır? Ve ayı bun lar için de bir nur kıl mış, gü ne şi de (ay dın la tı - lıp ora dan bir çı kış bu la mı ya nın du ru mu gi bi mi dir? İş te, ka fir le -
cı ve ya kı cı) bir kan dil yap mış tır. Al lah, si zi yer den bir bit ki (gi bi) re yap mak ta ol duk la rı böy le 'süs lü ve çe ki ci' gös te ril miş tir.
bi tir di. Son ra si zi yi ne ora ya ge ri çe vi re cek ve si zi (di ril ti ci) bir çı - (6/122)
ka rış la di ril tip-çı ka ra cak tır. Al lah, ye ri si zin için bir yay gı kıl dı. On lar ki, yan la rın da ki Tev rat'ta ve İn cil'de (ge le ce ği) ya zı lı bu -
Öy le ki, onun için de ge niş yol la rın da ge zip-do la şır sı nız, di ye." la cak la rı üm mi ha ber ge ti ri ci (Ne bi) olan el çi ye (Re sul) uyar lar;
Nuh: "Rab bim, ger çek ten on lar ba na is yan et ti ler; mal ve ço cuk - o, on la ra ma ru fu (iyi li ği) em re di yor, mün ke ri (kö tü lü ğü) ya sak lı -
397