Page 36 - Müminlerin Cesareti

MÜMİNLERİN CESARETİ

Böy le bir dö nem de her in sa nı bek le yen bü yük so rum lu luk -
lar var dır. Aç lık çe ken, hak sız ye re yurt la rın dan sü rü len za val lı
in san la rı, yi ne hak sız ye re öl dü rü len, kat le di len ki şi le ri bu lun -
duk la rı du rum dan kur ta ra cak güç lü bir ima na her kes sa hip ola -

bi lir. Yer yü zü nü bu du rum dan kur tar ma ya ça lış mak, akıl ve
vic dan sa hi bi her in sa nın üze ri ne dü şen bir so rum lu luk tur.
Siz bu sa tır la rı okur ken "pe ki ama ben ne ya pa bi li rim?" di -
ye dü şü nü yor ya da "be nim ya pa ca kla rım la ne de ği şe bi lir ki?"
di yor ola bi lir si niz. Ama her ke sin böy le de di ği ni bir dü şü nün…
Bu du rum da yer yü zün de kö tü lük le re kar şı iyi li ği sa vu nan
tek bir ki şi da hi kal maz dı. Oy sa her dö nem de iyi li ği sa vu nan
in san lar ol muş tur. Bu ki şi ler kor ku suz ca öne çık mış lar, iyi li ği
yer yü zün de yer leş tir me ye ve ayak ta tut ma ya ça lış mış lar dır. İş -
te bu ki şi le rin te mel özel lik le ri Al lah'tan kork ma la rı, vic dan la -
rı nın se si ni din le me le ri, son de re ce ce sur ve atak dav ran ma la -
rı, so rum lu luk al mak tan kork ma ma la rı dır.
Dün ya nın dört bir ya nı na ya yıl mış olan zu lüm ve hak sız lık -
la rın ye ri ne iyi li ği, gü zel li ği ve ada le ti yer leş tir mek için ge rek li
olan en önem li şey, hak bi li nen yol da 'ce sur' adım lar at mak tır.
Bel ki de "in san la ra iyi li ği tav si ye et mek için ce sur ol ma ya ne

ge rek var?" di ye dü şü nü yor ola bi lir si niz. Oy sa ce sa ret, kö tü lü -
ğün yer yü zün den kal dı rıl ma sı nı is te yen in san la rın en çok ih ti -
yaç du ya cak la rı ah lak özel lik le rin den bi ri dir.
Ce sa ret ve ka rar lı lı ğın "iyi li ği em ret me, kö tü lük ten men et -
me" ko nu sun da ne ka dar önem li ol du ğu nu an la mak için, pey gam -
ber le rin ve ya şam la rı nı Al lah yo lun da hiz me te ada mış Müs lü man -
la rın kö tü lü ğe kar şı ver dik le ri fikri mü ca de le le ri ha tır la mak ge re -
kir.
34