Page 10 - Terörün Perde Arkası
P. 10

2                     TERÖRÜN PERDE ARKASI

             miz türden bir "sol terör"ü kendisine yöntem olarak benimsemifltir. Bu du-
             rumda, söz konusu devlet, muhalefetten daha güçlü oldu¤unu kan›tlamak
             için yine ayn› formülü kullan›r: Terör uygular ki, halk kendisinden korksun.
             Ve bu korku ona güç sa¤las›n.
                  "Üçüncü Dünya" olarak tan›mlanan co¤rafyadaki devletlerin önemli
             bir bölümü bu tarif etti¤imiz "terörist devlet" tan›m›na uyarlar. Belki her y›l
             "terörist devletler" listeleri yay›nlayan büyük devletlerle iflbirli¤i içindedirler
             ve bu yüzden adlar› bu listelerde geçmez. Ama belki de o listelerin tepesine
             konan devletlerden çok daha teröristtirler.
                  Büyük devletler ise, kendilerini baflka devletleri "terörist" ilan edecek
             kadar terörden ari sayarlar, çünkü kendi terör evrelerini aflm›fllard›r. Terörü,
             kurulufl aflamalar›nda uygulam›fllar ve bu sayede istedikleri gibi —yani ge-
             nelde homojen— bir toplum elde etmifllerdir ve art›k onu gerekli görmemek-
             tedirler. (Frans›z sosyolog Ernest Renan'›n da belirtti¤i gibi, Bat›'daki ulus-
             devletlerin hemen hepsi, toplumlar›n› homojenlefltirmelerine yaram›fl olan
                                                         1
             toplu katliamlar›n ve "techir"lerin ürünleridirler. ) Üçüncü Dünya faflizmi,
             henüz bu evrenin içinde oldu¤u için terörü kullanmaktad›r. Buna karfl›l›k,
             modern Bat›l› devletlerin önemli bir bölümü, toplumu yönlendirmek için
             çok daha sofistike bir yöntem olan propaganda ve e¤itimi kullan›rlar.
                  Ancak kimi zaman söz konusu Bat›l› kapitalist devletlerin de teröre
             baflvurduklar› olur. Bunu kuflkusuz Üçüncü Dünya'n›n otoriter rejimleri gibi
             aç›k aç›k yapmazlar. Aksine, son derece gizli baz› "terör timleri" olufltururlar.
             Bunlar›n amac›, kurulu düzenin bekas›na, o düzen taraf›ndan konmufl olan
             kurallar› gizlice çi¤neyerek yard›mc› olmakt›r.
                  Bat›l› kapitalist devletlerin uygulad›¤› bu "gizli devlet terörü"nün iki
             farkl› stratejik amac› olur genellikle: Birincisi, tehlikeli rejim muhaliflerinin
             ortadan kald›r›lmas› ya da susturulmas›d›r. Özellikle de düflüncelerinin re-
             jim için tehlike oluflturdu¤u düflünülen entellektüeller ile siyasi parti ya da
             sivil toplum liderleri hedef al›n›r. ‹kincisi ise, toplum üzerinde etki yarataca-
             ¤› kestirilen hedeflere yap›lacak sald›r›larla, toplumu istenen biçimde yön-
             lendirmektir. Yani provokasyon. Provokasyonlarda kimi zaman önemli bir
             toplumsal figür öldürülür, kimi zaman da rastgele toplu cinayetler ifllenir,
             örne¤in kalabal›k bir merkez bombalan›r ya da topluluk üzerine rastgele atefl
             aç›l›r. Burada amaç, ölenleri öldürmüfl olmak de¤ildir; ölenleri kullanarak
             toplumun düflüncesini de¤ifltirmektir. Ço¤u provokasyon, "sak›ncal›" görü-
             len bir adresin üzerine suç atmak için yap›l›r.
                  K›sacas›, terör, hem devlete karfl› savaflanlar, hem de baz› devletler ta-
             raf›ndan etkili bir yöntem olarak dünyan›n dört bir köflesinde uygulanmak-
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15