Page 215 - Protein Mucizesi

ADNAN OKTAR (HARUN YAHYA) 213

Bir dizi jeokimyasal çalışma bitki yaşamından önce bi-
le önemli miktarda serbest oksijenin, volkanik gazların açı-
ğa çıkması ve su buharlaşmasındaki fotodisasyon nedeniy-
le mevcut olduğunu gösterdi. Yaşları 3.5 milyar yıl olarak

hesaplanan taşlardaki okside olmuş demir ve uranyum bi-
rikintileri atmosferde oksijen olduğunu gösteriyordu. 115
Bütün bu bulgulardan oksijen miktarının, bu dönemde ev-
rimcilerin iddia ettikleri gibi az miktarda olmadığı, aksine
iddia ettikleri miktarının çok üstünde olduğu görüldü.
Araştırmalar o dönemde dünya yüzeyinde evrimcilerin

tahminlerinden 10 bin kat daha fazla ultraviyole ışını ulaş-
tığını gösterdi. Bu yoğun ultraviyolenin atmosferdeki su
buharı ve karbondioksidi ayrıştırarak oksijen ortaya çıkar-
ması kaçınılmazdı.
Miller'in gözardı ettiği bu gerçek, oksijen dikkate alın-

madan yapılmış olan Miller deneyini tamamen geçersiz kı-
lıyordu. Eğer deneyde oksijen kullanılsaydı, metan; kar-
bondioksit ve suya, amonyak ise azot ve suya dönüşecekti.
Diğer taraftan, oksijenin bulunmadığı bir ortamda -henüz
ozon tabakası var olmadığından- ultraviyole ışınlarına
doğrudan maruz kalacak olan amino asitlerin hemen par-

çalanacakları da açıktı. Sonuçta ilkel dünyada oksijenin va-
rolması da, olmaması da amino asitler için yok edici bir or-
tam demekti.
3. Miller, deneyinde "Soğuk Tuzak" adlı bir mekaniz-

ma kullanarak amino asitleri oluştukları anda ortamdan
izole etmişti.
Bir an Stanley Miller'ın kullandığı ilkel gazların ilkel
atmosferdeki koşullara tamamen benzediğini varsayalım.
Peki o şartlar altında deneyinin sonucu gerçekten kimyasal
evrimi destekler miydi? Hayır. Miller, deneylerinde amino