Page 13 - Örümcekteki Mucize

Önsöz 11

di¤ine göre, insan›n varl›¤›n›n yegane amac› da, hem kendisinin hem de
evrenin bu yarat›lm›fll›¤›n› kavramak ve tüm bunlar›n sahibi olan Allah'a
kulluk etmektir.
Bu kavray›fl› elde etmek için ise bir çaba gerekir. Çaban›n önemli bir
k›sm›, var olan herfleyi gözlemlemek, bunlar üzerinde düflünmek ve bun-
lardaki mesaj› alg›layabilmektir. Çünkü var olan herfley ve özellikle do¤a-
daki her canl›, Allah'›n varl›¤›n› gösteren ve özelliklerini tan›tan birer
"ayet", yani delildir. Allah, yaratt›¤› insanlara yol göstermek için indirdi-
¤i kutsal kitab›m›z Kuran'da bu "ayetler"e flöyle dikkat çeker:
fiüphesiz, göklerin ve yerin yarat›lmas›nda, gece ile gündüzün ard arda
geliflinde, insanlara yararl› fleyler ile denizde yüzen gemilerde, Allah'›n
ya¤d›rd›¤› ve kendisiyle yeryüzünü ölümünden sonra diriltti¤i suda, her
canl›y› orada üretip-yaymas›nda, rüzgarlar› estirmesinde, gökle yer ara-
s›nda boyun e¤dirilmifl bulutlar› evirip çevirmesinde düflünen bir toplu-
luk için gerçekten ayetler vard›r. (Bakara Suresi, 164)
Dikkat edilirse, Kuran'da "ayet" olarak gösterilenler, pek çok insan›n
gözünde al›fl›k olduklar› do¤a olaylar›d›r. Gece ile gündüzün birbirini iz-
lemesi, gemilerin suda batmay›p yüzmeleri, ya¤murun topra¤a hayat
vermesi, rüzgarlar ve bulutlar... Günümüzde birçok kifli, bunlar›n hepsi-
nin bilimsel aç›klamalarla ve mekanik bir mant›k içinde izah edildikleri-
ni, dolay›s›yla hiçbir flafl›rt›c›l›k tafl›mad›klar›n› düflünür. Oysa bilim, yal-
n›zca var olan ç›plak maddesel gerçekli¤i tasvir etmekte, buna karfl›n hiç-
bir zaman "niçin" sorusuna cevap verememektedir. Buna ra¤men, dünya-
ya egemen olan din-d›fl› toplum düzeninin yaratt›¤› toplu cehalet, insan-
lar› bu "ayetler" üzerinde düflünmekten, bunlar›n arkas›nda çok ayr› bir
anlam oldu¤unu kavramaktan al›koyar. Nitekim Kuran'da, do¤adaki söz
konusu "ayetler"in yaln›zca "düflünebilen bir topluluk" taraf›ndan görüle-
bilece¤i bildirilmektedir.
"Düflünebilen bir topluluk" için, asl›nda do¤an›n her parças› bir
"ayet", bir baflka deyiflle gerçe¤in önündeki kap›lar› açan birer anahtard›r.
Do¤a neredeyse sonsuz parçaya bölünebilece¤i için, kap›lar ve anahtarla-
r›n say›s› da neredeyse sonsuzdur asl›nda. Fakat bazen tek bir kap›y› aç-
mak bile insan› gerçe¤e ulaflt›rabilir. Do¤an›n içinden çekilip al›nacak tek
bir parça, örne¤in tek bir bitki ya da tek bir hayvan hakk›nda düflünmek,
insan› tüm bir evrenin anlam›n› kavramaya yaklaflt›rabilir. ‹flte bu neden-