Page 123 - Atatürk'ü İyi Anlamak
P. 123
HARUN YAHYA - ADNAN OKTAR
dur. Çün kü, bir ve ya bir kaç in sa nın im kan sız se nar yo la ra, saç ma lık ve man -
tık sız lık lar la do lu id di ala ra inan ma la rı an la şı la bi lir. An cak dün ya nın dört bir
ya nın da ki in san la rın, şu ur suz ve can sız atom la rın ani bir ka rar la bi ra ra ya ge -
lip; ola ğa nüs tü bir or ga ni zas yon, di sip lin, akıl ve şu ur gös te rip ku sur suz bir
sis tem le iş le yen ev re ni, can lı lık için uy gun olan her tür lü özel li ğe sa hip olan
Dün ya ge ze ge ni ni ve sa yı sız komp leks sis tem le do na tıl mış can lı la rı mey da -
na ge tir di ği ne inan ma sı nın, "bü yü"den baş ka bir açık la ma sı yok tur.
Ni te kim, Al lah Ku ran'da, in kar cı fel se fe nin sa vu nu cu su olan ba zı
kim se le rin, yap tık la rı bü yü ler le in san la rı et ki le dik le ri ni Hz. Mu sa ve Fi ra -
vun ara sın da ge çen bir olay la biz le re bil dir mek te dir. Hz. Mu sa, Fi ra vun'a
hak di ni an lat tı ğın da, Fi ra vun Hz. Mu sa'ya, ken di "bil gin bü yü cü le ri" ile
in san la rın top lan dı ğı bir yer de kar şı laş ma sı nı söy ler. Hz. Mu sa, bü yü cü -
ler le kar şı laş tı ğın da, bü yü cü le re ön ce on la rın ma ri fet le ri ni ser gi le me le ri ni
em re der. Bu ola yın an la tıl dı ğı ayet ler şöy le dir:
(Mu sa:) "Siz atın" de di. (Asa la rı nı) atı ve rin ce, in san la rın göz le -
ri ni bü yü le yi ver di ler, on la rı deh şe te dü şür dü ler ve (or ta ya) bü -
yük bir si hir ge tir miş ol du lar. (Araf Su re si, 116)
Gö rül dü ğü gi bi Fi ra vun'un bü yü cü le ri yap tık la rı "al dat ma ca lar"la -
Hz. Mu sa ve ona ina nan lar dı şın da- in san la rın hep si ni bü yü le ye bil miş ler dir.
An cak, on la rın at tık la rı na kar şı lık Hz. Mu sa'nın or ta ya koy du ğu de lil, on la -
rın bu bü yü sü nü, ayet te ki ifa dey le "uy dur duk la rı nı yut muş" ya ni et ki siz kıl -
mış tır:
Biz de Mu sa'ya: "Asa nı fır la tı ver" di ye vah yet tik. (O da fır la tı -
ve rin ce) bir de bak tı lar ki, o bü tün uy dur duk la rı nı der le yip-to -
par la yıp yu tu yor. Böy le ce hak ye ri ni bul du, on la rın bü tün yap -
mak ta ol duk la rı ge çer siz kal dı. Ora da ye nil miş ol du lar ve kü çük
düş müş ler ola rak ters yüz çev ril di ler. (Araf Su re si, 117-119)
121
