Page 28 - Kuledeki Küçük Adam

K Kuledeki Küçük Adam

Bi zim bu par ça la rın ba zı la rı nı "ışık ışın la rı" ola rak ad lan -
dır ma mı zın tek ne de ni, bun la rın gö zü müz ta ra fın dan al gı lan ma -

sı dır. Gö zü mü zün ar ka sın da ki re ti na ta ba ka sı na dü şen fo ton lar,
bu ra da ki al gı hüc re le ri ta ra fın dan elekt rik akı mı na dö nüş tü rü lür -
ler. Bu elekt rik akı mı si nir ler ta ra fın dan be yin de ki gör me mer ke -
zi ne ta şı nır. Be yin de ki gör me mer ke zi bu elekt rik akım la rı nı yo -

rum la ya rak bir gö rün tü oluş tu rur.
Bu sis te me bak tı ğı mız da il ginç bir so nu ca va rı rız: As lın da
gö zü mü zün "gör me" gi bi bir özel li ği yok tur. Göz, sa de ce fo ton -

la rı elekt rik sin ya li ne çe vi ren bir ara bi rim dir. İd rak et me ka bi li -
ye ti yok tur. Çev re mi zi sar dı ğı nı dü şün dü ğü müz pı rıl pı rıl dün ya-
yı sey re den göz de ğil dir. Işık ve ya renk his si göz de oluş maz.

Bu ko nu yu da ha iyi kav ra ya bil mek için gör me nin tek nik ta -
nı mı nı bi raz da ha de tay lan dı ra lım.

Aslında gözümüzün "görme" gibi bir özelliği yoktur. Göz, sadece
fotonları elektrik sinyaline çeviren bir ara birimdir.

26