Page 167 - Adamlık Dini
P. 167

Harun Yahya (Adnan Oktar)


            gös te ri şe da ya lı ol du ğun dan, bu in san lar son de re ce ca hil ve bil gi -
            siz dir. Ki tap oku ma ya, akıl ça lış tır ma ya, dü şün me ye hiç va kit ayır -
            maz lar. Bü tün va kit le ri ni ve ze ka la rı nı in san la ra ya pa cak la rı gös te ri -
            şe ayı rır lar. Bu ne den le ko ko na la rın en be lir gin özel lik le ri akıl ge -
            rek ti ren ko nu lar da fi kir üre te me me le ri, çev re le ri ne fay da sağ la ya -
            ma ma la rı ve bu lun duk la rı or ta ma bir gü zel lik ka zan dı ra  ma ma la rı dır.
               Hatta kokona karakterindeki insanlar genellikle acil anlarda
            aklı başında insanlara ayak bağı olur ve sorun teşkil ederler. Teh-
            likeli bir durumda tedbir alınması gerektiğinde hiçbir faydaları
            olmadığı gibi akılsız ve beceriksiz oldukları için onların da koru-
            nup kollanmasına vakit ayırmak gerekir. Örneğin bir kaza anında
            hemen doktor çağırmak veya çevreye toplanan insanlara müda-
            hale etmek yerine, ağlayarak, bağırarak ve şuursuz hareketler
            yaparak olayı daha da karmaşık hale getirirler. Bunun gibi ani
            olaylarda akıl kullanıp, çözüm getiremezler. Sadece orada bulu-
            nan insanlara zorluk çıkartırlar. Bu nedenle kokona karakteri
            insanın kendisine zarar vermesinin yanı sıra çoğu zaman bu kişiyi
            çevresine karşı da zararlı bir insan haline getirir.
               Ko ko na la rın ha ya ta da ir bir he def le ri, ide al le ri, güzel bir
            amaç la rı ol ma dı ğı için ay nı za man da ha yat la rı na bü yük bir ağır lık
            da ha kim dir. Ge nel lik le eğ len ce ye, ber be re, spo ra, alış  ve ri şe ve -
            ya bir ar ka daş zi ya re ti ne ye tiş mek dı şın da hiç bir ace le iş le ri ol -
            maz. Ace le le ri sa de ce ken di le riy le il gi li ko nu lar da dır. Baş ka in san -
            la rın iyi li ği, sağ lı ğı, gü ven li ği için ace le et mez  ler. Za man on lar için
            kıy met li de ğil dir, vak ti ra hat ra hat har car lar. Gün le ri, ay la rı hat ta
            yıl la rı, hiç bir fay da lı iş yap ma dan sa de ce ken di le riy le ve ken di çev -
            re le riy le il gi le ne rek ge çi re bi lir ler. Bu ne den le son de re ce ağır ha -
            re ket eder, her ko nu yu uzun uzun ko nu şur, en ufak bir ko nu ya



                                                                   165
   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172