Page 106 - Müslümanca Konuşmak

104 MÜSLÜMANCA KONUŞMAK

Ba zı du rum lar da da ki şi ler kı rı cı, hoş gö rü süz ve öf ke li bir
üs lup kul la nıp ar dın dan "bü yük lük ben de kal sın" gi bi söz ler le
kar şı ta ra fın ku su ru nu ba ğış la dık la rı nı söy ler ler. Ama in sa nın
ön ce nef si nin tel kin le ri ne ka pı lıp öf ke si ni di le ge ti rip ar dın dan
da kar şı ta ra fı min net al tın da bı ra kan bir üs lup la af fet ti ği ni ifa de
et me si, ger çek bir hoş gö rü de ğil dir. Önem li olan bu nu gü zel
ah lak gös te re rek ya pa bil mek tir. Pey gam ber Efen di miz (sav) bu
ko nu nun öne mi ni mü min le re, "Ka vi adam in san la rı ye nen de ğil,
la kin öf ke za ma nı nef si ni ye nen kim se dir." (Ra muz El-Ha dis, sf.
363/3) söz le riy le ha tır lat mış tır.
Bu ne den le mü min ler en hak lı ol duk la rı du rum lar da bi le Ku -
ran ah la kı nın ge re ği ola rak alt tan alır, hoş gö rü lü ve ba ğış la yı cı
bir ta vır gös te rir ler. Çün kü asıl mak bul ola nın in sa nın nef siy le
ça tış tı ğı du rum lar da gü zel ce sa bır gös te re bil me si ol du ğu nu bi -
lir ler. Al lah'ın rı za sı nı ka zan mak için, gü zel ah la kı za man za man
de ğil, ha yat la rı nın so nu na ka dar her an ke sin ti siz bir şe kil de ya -
şa mak ge rek ti ği nin bi lin cin de dir ler. Ay rı ca mü min ler dış tan ne
ka dar yu mu şak baş lı ve mer ha met li bir ta vır içe ri sin dey se ler,
iç le rin de de ay nı mer ha me ti ya şar lar. Eğer ba ğış la yı cı bir üs lup
kul la nı yor lar sa, iç le rin de de ger çek ten ba ğış la mış lar dır. Kalp le -
rin de kin den ve öf ke den ya na bir şey yok tur. Ne fis le riy le ça tış -
tı ğı bir olay la kar şı la şın ca bir an da Ku ran ah la kın dan uzak la şıp
eza ve ri ci bir üs lup kul lan ma nın Al lah Ka tın da so rum lu lu ğu ola -
bi le ce ği ni bi lir ler. Bu ne den le de kar şı la rın da ki kim se ler gü zel
ah lak gös ter me se ler de, on lar Al lah'ın rı za sı nı ka zan mak için
hoş gö rü lü, şef kat li, mer ha met li ve ba ğış la yı cı bir tarz da ko nu -
şur lar. Bir ayet te Al lah mü min le re şöy le bil dir mek te dir:
Sen af (ve ya ko lay lık) yo lu nu be nim se, (İs lam'a) uy -
gun ola nı (ör fü) em ret ve ca hil ler den yüz çe vir. (Araf
Su re si, 199)