Page 95 - Darwinistlerin Bilmek İstemedikleri Gerçekler

oldukça negatif bir tablo ortaya ç›karmaktad›r.
Evrimcilerin en büyük umudu, insanlarla flempanzeler aras›nda
çok az gen fark› oldu¤u iddias›na dayanak bulmakt›r. Böylece, "flem-
panzelerle sahip oldu¤umuz ortak ataya bir kaç mutasyon isabet etti ve
bu maymunlar insan oldu" diyebileceklerdir. Ancak, insanla maymun
aras›ndaki farkl›l›klar›n gen farkl›l›¤›na ba¤l› olmad›¤› aç›kt›r. ‹nsan,
genetik yap›s›n›n ötesinde özelliklere sahip, hayvanlardan çok farkl›
bir varl›kt›r. Bir maymuna hangi mutasyon isabet ederse etsin, hangi
gen eklenirse eklensin, bu flempanzenin düflünmesi, akletmesi, vicdan
sahibi olmas›, muhakeme ve yarg›da bulunabilmesi, mimari projeler
yapmas›, sanat eserleri meydana getirmesi, estetikten, simetriden zevk
almas›, moda meydana getirmesi, uzay araçlar›, gökdelenler infla etme-
si, atom mühendisi olmas›, beyin ameliyatlar› yapmas›, kendisini olufl-
turan genleri, hücreleri incelemesi, politikalar oluflturmas›, diplomatik
iliflkilerde bulunmas›, sanayi kurmas›, devletleri yönetmesi, besteler
yapmas›, ideolojiler üretmesi, inanç sahibi olmas› imkans›zd›r.
Evrimciler her ne kadar aksini ispat etmeye çal›flsalar da, insan-
larla hayvanlar aras›ndaki afl›lamaz uçurumu, ne (bir türlü bulama-
d›klar›) ara geçifl formlar› ile, ne tesadüfen meydana gelen mutasyon-
larla, ne de genlerle kapatabilirler. ‹nsan› insan yapan sahip oldu¤u
ruhudur. Ruh ise, mutasyonlarla, genlerdeki farkl›l›klarla, do¤al se-
leksiyonla kazan›lamaz. Ruhu insana veren Allah't›r. Bilimsel bulgu-
lar, bu temel ayr›m bir yana, insan ile di¤er canl›lar aras›nda beden-
sel bir akrabal›k da olmad›¤›n› göstermektedir.

93
93