Page 121 - İyilerin İttifakı
P. 121

Adnan Oktar (Harun Yahya)


                "Küf re rı za kü für ol du ğu gi bi, da la le te, fıs ka, zul me rı za da fısk tır, zu -
                lüm dür, da la let tir." (Emir dağ La hi ka sı, sf.145)

                "Zul me rı za zu lüm dür; ta raf tar ol sa za lim olur. Mey let se, "Zul me en kü -
                çük bir me yil da hi gös ter me yi niz" (Hud Su re si, 113) aye ti ne maz har
                olur." (Kas ta mo nu La hi ka sı, sf. 158)

                Şu hal de bir in san eğer ger çek ten vic dan sa hi bi ise iyi lik ten ve
             dü rüst lük ten ya na tav rı nı açık ve net bir ka rar lı lık la or ta ya koy ma -
             lı dır. Ak si tak dir de, ya ni çe kim ser ve du yar sız kal dı ğın da, kö tü le -
             rin ta ra fı na geç miş olur. Ör ne ğin hır sız lık ya pan bir in sa nı gör dü ğü
             hal de po li se ih bar et me mek ta raf sız lık de ğil dir, ale nen hır sı za yar -

             dım cı ol mak de mek tir. Ve ya zu lüm ya pan bir in sa nı otu rup sey ret -
             mek, mü da ha le et me mek, "mü da ha le eder sem, ba na da za rar ve rir"
             de yip ar ka sı nı dö nüp git mek, zul me den in sa na des tek çi ol mak de -
             mek tir. Ay rı ca unu tul ma ma lı dır ki, bu in sa nın se yir ci kal dı ğı hır sız
             bir gün ken di evi ni de so ya bi lir ve ya zul me den in san bir gün ona

             da zu lüm de bu lu na bi lir. Asıl er dem li olan dav ra nış, bir in sa nın kö -
             tü le ri gör dü ğü an da, ken di si ne za rar ver mi yor ol sa bi le, o ki şi nin
             kö tü lü ğü nü en gel le mek için akıl cı bir ça ba yü rüt me si dir. Ak si tak -
             dir de kö tü ler le is te ye rek ve ya is te me ye rek de ol sa iş bir li ği yap mış
             olur; ki, bu da ken di aley hi ne dir. Al lah he sap gü nü iyi le rin ve kö tü -
             le rin ta ra fın da olan la rın du ru mu nu şöy le ha ber ver mek te dir:

                Kim bir iyi lik le ge lir se, ar tık ken di si ne da ha ha yır lı sı var dır ve
                on lar, o gü nün kor ku su na kar şı gü ven lik için de dir ler. Kim bir
                kö tü lük le ge lir se, ar tık on lar da ate şe yü zü ko yun atı lır (ve on la -

                ra:) "Yap tık la rı nız dan baş ka sıy la mı ce za lan dı rı lı yor su nuz?" (de -
                nir). (Neml Su re si, 89-90)




                                          119
   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126