Page 139 - Siyonizmin Felsefesi

137

Alt› Gün Savafl›'nda Do¤u Kudüs'ü ele geçiren ‹srail askerleri, uluslar›n›n iki bin y›ld›r
ayr› kald›¤› A¤lama Duvar›'na kavuflman›n verdi¤i heyecan içindeydiler.
Ancak bu heyecan, ayn› zamanda egemenlikleri alt›na giren Müslüman Araplara karfl›
adalet ve merhametle desteklenmeliydi. Çünkü Tevrat'›n Yahudilere olan emri budur:
b
O

.
›

y
i
n
r
s
fl
a
z
i
a
a
n
n

y
a
d
a
a
›
y

t
ö
k

ü
c
m
b
a
y
a
n
r
v
n
a
a
i
z
i
i
s
r
i

e

n
b
l

e
n
i
Ü Ülkenizde sizinle birlikte yaflayan bir yabanc›ya kötü davranmay›n. Ona sizden biriymifl
l
k
z
m
e
y
fl
d
i
e
d
n
l
t
e
r
i
k
y
b

i
d
e
i
n
M
e
›
c

s
k
s
n
s
ü
a
k
ü
d
'

i
z

i
›
z
r
Ç
.

e
n
u

o
v
e

k
n
i
z
i
e
n
d

d
a
i
g gibi davranacak ve onu kendiniz kadar seveceksiniz. Çünkü siz de M›s›r'da
i
b
v
c
a
k
a
r
a
n
a
s
e

a
d
r
v
k

n
r
R
a

e
n
z
›
B
b
A
›

y yabanc›yd›n›z. Tanr›n›z RAB benim.
d
.
y
m
›
›
.
n
z
›
a
T
b
n
a

c
i
n
(Levililer, 19:33-34)