Page 122 - Tevrat'tan Hikmetler ve Güzel Öğütler
P. 122

TEV RAT'TAN HİK MET LER VE GÜ ZEL ÖĞÜT LER






                                                               Rab be nim ışı -
                                                               ğım,     kur tu lu -
                                                               şum dur, kim se -
                                                               den kork mam.
                                                              Rab  ya şa mı mın
                                                             ka le si dir,  kim se -
                                                           den yıl mam. Ha sım -
                                                         la rım,   düş man la rım
                                                     olan kö tü ler, be ni yut mak
                                                için üze ri me ge lir ken tö kez le yip
                                           dü şer ler. Kar şım da bir or du ko nak -
                 la sa, kı lım kı pır da maz, ba na kar şı sa vaş açıl sa, yi ne gü ve ni mi
                 yi tir mem. (Mez mur lar, 27:1-3)


                 Sen Rab'be gü ven… O se nin için de ki is tek le ri ye ri ne ge ti re -
                 cek tir. Her şe yi Rab'be bı rak, O'na gü ven, O ge re ke ni ya par.
                 (Mez mur lar, 37:3-5)

                 Rab'be umut bağ la, O'nun yo lu nu tut… kö tü le rin kö kü nün

                 ka zın dı ğı nı gö re cek sin. Doğ ru la rın kur tu lu şu Rab'den ge lir,
                 sı kın tı lı gün de on la ra ka le olur. Rab on la ra yar dım eder,
                 kur ta rır on la rı, kö tü le rin elin den alıp öz gür kı lar, çün kü
                 Ken di si'ne sı ğı nır lar. (Mez mur lar, 37:34, 39-40)

                 Öğü de ku lak ve ren ba şa rı ya ula şır, Rab'be gü ve nen mut lu
                 olur. (Sü ley man'ın Öz de yiş le ri, 16:20)


                 Aç göz lü kav ga çı ka rır, Rab'be gü ve nen se bol luk için de ya -
                 şar. (Sü ley man'ın Öz de yiş le ri, 28:25)

                 Al lah kur tu lu şu muz dur. O'na gü ve ne cek, yıl ma ya ca ğız.
                 Çün kü Rab gü cü müz ve ez gi miz dir. O kur tar dı bi zi. (Ye şa ya,
                 12:2)





                                             120
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127