Page 391 - Risale-i Nur - Lem'alar
P. 391
394 LEM’ALAR
Sahife No:
D ö r d ü n c ü M e s ' e l e :
ى
ى
ه
ي
َلع ى للّ ٰ ا م ْ سا ىرَك ُ لَ ْذ ْ َ ي ا مم وُلُك َ و َل ت ْا َ Âyetinin mana-yı işarîsiyle,
َ
ُ
َ ْ
Mün'im-i Hakikî'yi hatıra getirmeyen ve Onun namıyla verilmeyen Nimeti
yemek ve almak caiz olmadığını; eğer muhtaç ise, esbab-ı zahiriyenin başı
ى
للّ
üzerinde Mün'im-i Hakikî'nin Rahmet Elini görüp, ا ىم بِ deyip alınaca-
ٰ
ْ
ğını; hem esbab-ı zahiriyeyi perestiş edenleri aldatan iki şeyin beraber
gelmesi veya bulunması olan iktiranı, illet zannetmelerini güzel ve mukave-
metsûz izahla, yüzleri Mün'im-i Hakikî'ye çevirir.
B e ş i n c i M e s ' e l e : Bir Cemaatin sa'yleriyle hasıl olan bir
netice veya Şerefi, o Cemaatın Reisine veya Üstadına vermek; hem Cema-
ate, hem de o Üstad ve Reise zulüm olduğu gibi.. Cenab-ı Hakk'ın Nur ve
Feyzine ma'kes ve vesile ve vasıta olan Üstadın, masdar ve muktedir ve
menba telakki edilmemek lâzım geldiğini, güzel bir temsil ile isbat edip,
hakikat-ı hale pencere açıp gösterir.
ON DÖRDÜNCÜ NOTA: Tevhide dair dört küçük Remizdir.
B i r i n c i R e m i z : Dar nazarlı, kasır fikirli ve muhakemesiz
akıllı, esbab-perest insanın nazarını Vahdaniyet-i İlahiyenin delillerine
ه
ٰ
çevirip, güzel bir temsil üzerinde َل كي ۪رش ا َل هدح َ َ ْ و للّ ا َل ى ا هلا ا ى َل der,
َ
َ
َ
ُ ٰ
ُ
ُ
Tevhidi isbat eder.
ى
İ k i n c i R e m i z : اب ْل ا ت ْ َ َا ن اي ب ى قا َ َ nin bir Sırrını tefsir
ق
َ
edip, aşk-ı mecazîye mübtela olan insana, Aşk-ı Hakikîyi ve Mabud-u
Bilhakk'ı gösterir.
Ü ç ü n c ü R e m i z : Hayat-ı Bâkiyeye ve Sermedî manzaralara
namzed, yüksek makamda halkolunan istidadat