Page 143 - Kıyamet Günü
P. 143

Adnan Oktar  (Harun Yahya)


                Dün ya ha ya tın da dost luk la rın oluş ma sı ve de vam et me si için en
             önem li şart ge nel lik le ki şi nin kar şı sın da ki in san dan el de ede ce ği
             men fa at tir. Men fa at ise is tik ba li ni gü ven ce al tı na ala bil mek, ile ri ye
             yö ne lik bir ya tı rım ya pa bil mek, pa ra, iti bar, çev re edi ne bil mek

             ama cı nı ta şı mak ta dır. Oy sa he sap gü nün de kim se nin zevk, he ves
             ve şeh vet pe şin de ko şa cak ha li kal ma dı ğı için, tüm es ki dost luk lar
             bir an da unu tu lur. Ku ran'da bu ger çek şöy le bil di ri li r:

                (Böy le bir gün de) Hiç bir ya kın dost, hiç bir ya kın dos tu sor maz.
                (Me aric Su re si, 10)
                Din gü nün de ya şa nan kor ku öy le si ne bü yük tür ki, her kim olur -

             sa ol sun, bu kor kunç azap tan kur tu la bil mek için tüm sa hip ol duk -
             la rın dan vaz ge çer. Uğ ru na her şe yi gö ze ala rak el de et ti ği zen gin lik -
             le ri hiç önem se mez. Hat ta sa de ce sa hip ol duk la rı de ğil, dün ya da ki
             tüm zen gin lik ler onun ol sa bi le hep si ni fid ye ola rak ver mek is ter.
             Sı kı sı kı ya elin de tut tu ğu tüm ma lı ar tık onun için hiç bir an lam ifa -
             de et mez. Al lah yo lun da har ca ma ko nu sun da cim ri lik et ti ği mal la -
             rı nı gö zü nü bi le kırp ma dan fe da eder. Ama ar tık çok geç kal mış tır.

                On dan is te nen; göz açıp ka pa ma sı ka dar kı sa sü re cek olan dün -
             ya ha ya tın da, Al lah'ın ken di si ne ver di ği ni met le ri Al lah yo lun da
             kul lan ma sıy ken, o bu zor lu gü nü gö zar dı et miş, hat ta öl dük ten son -
             ra bi le dün ya da ka lan eser le riy le is mi nin anı la ca ğı nı, iti ba rı nın de -
             vam ede ce ği ni umut et miş tir. Ku ran'da için de bu lun duk la rı bu
             çık maz du rum şu şe kil de ifa de edil miş tir:
                Eğer yer yü zün de olan la rın tü mü ve bu nun la bir lik te bir ka tı da -

                ha za lim le rin ol muş ol say dı, kı ya met gü nü o kö tü azab tan (kur -
                tul mak ama cıy la) ger çek ten bun la rı fid ye ola rak ve rir ler di. Oy -
                sa, on la rın hiç he sa ba kat ma dık la rı şey ler, Al lah'tan ken di le ri
                için açı ğa çık mış tır. (Zü mer Su re si, 47)

                                          141
   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148