Page 150 - Kıyamet Günü

Kıyamet Günü

Ve re sul ler de (şa hit lik için) bel li bir va kit te ge ti ril di ği za man
(bu,) han gi gün için er te len miş ti? (Mü'mi ni müş rik ten, hak lı yı
hak sız dan) Ayır ma gü nü için. Bu ayır ma gü nü nü sa na ne bil -
dir di? O gün, ya lan la yan la rın vay ha li ne. Biz, ön ce ki le ri he lak

et me dik mi? Son ra ar ka dan ge len le ri on la rın izin de yü rü te ce -
ğiz. İş te Biz, suç lu-gü nah kar la ra böy le ya pı yo ruz. O gün, ya lan -
la yan la rın vay ha li ne. (Mür se lat Su re si, 11-19)

Bu ayır ma gü nü ölüm le baş lar, di ri liş le ve he sap la de vam eder ve
in san la rın ebe di yurt la rı na yol lan ma sıy la son bu lur. Kaf Su re si'n de
ka fir le rin ve mü min le rin ebe di yurt la rı na yap tık la rı yol cu luk şöy le
an la tı lır:

O, ölüm sar hoş lu ğu, bir ger çek ola rak ge lip de, (in sa na) "İş te
bu, se nin yan çi zip-kaç mak ta ol du ğun şey dir" (de nil di ği za man
da). Sur'a da üfü rül müş tür. İş te bu, teh di din (ger çek leş ti ği) gün -
dür. (Ar tık) Her bir ne fis, ya nın da bir sü rü cü ve bir şa hid ile
gel miş tir. An dol sun, sen bun dan gaf let için dey din; iş te Biz de
se nin üze rin de ki ör tü yü açıp-kal dır dık. Ar tık bu gün gö rüş-gü -

cün kes kin dir. Onun ya kı nı olan (ve ya nın dan ay rıl ma yan me -
lek) de di ki: "İş te bu, ya nım da ha zır du rum da olan şey." Siz iki -
niz (ey me lek ler), her inat çı nan kö rü atın ce hen ne min içi ne,
Hay ra en gel olan, sal dır gan şüp he ci yi, Ki o, Al lah'la be ra ber baş -
ka bir ilah edin miş ti. Ar tık iki niz, onu en şid det li olan aza bın
içi ne atın. Onun ya kın-dos tu (sap tı rı cı) de di ki: "Rab bi miz, ben
onu kış kır tıp-az dır dım. An cak ken di si (hak tan) uzak bir sa pık -
lık için dey di." (Al lah bu yu rur:) "Be nim hu zu rum da çe ki şip-dur -
ma yın. Ben si ze da ha ön ce 'ke sin bir uya rı' gön der miş tim. Hu -

zu rum da söz de ği şik li ğe uğ ra tıl maz ve Ben kul la ra zul me di ci

148