Page 172 - Kıyamet Günü

Kıyamet Günü

ke re (da ha dün ya ya dön me) fır sa tı ve ril se(ydi) mu hak kak (şim -
di) on la rın biz den uzak laş tık la rı gi bi, biz de on lar dan uzak la şır

(on la rı yü züs tü bı ra kır)dık." Böy le ce Al lah, on la ra bü tün yap -
tık la rı nı onul maz has ret ler le gös te re cek tir. Ve on lar ateş ten çı -
ka cak de ğil dir ler. (Ba ka ra Su re si, 166-167)
Yüz le ri nin ateş te ev ri lip çev ri le ce ği gün, der ler ki: "Ey vah lar bi -
ze, keş ke Al lah'a ita at et sey dik ve Re sûl'e ita at et sey dik." Ve de -
di ler ki: "Rab bi miz, ger çek ten biz, efen di le ri mi ze ve bü yük le ri -
mi ze ita at et tik, böy le ce on lar bi zi yol dan sap tır mış ol du lar.
Rab bi miz, on la ra azab tan iki ka tı nı ver ve bü yük bir la net ile la -
net et." (Ah zap Su re si, 66-68 )

Al lah Ku ran'da, dün ya da in san la rı yan lış yön len di ren ve Al lah
inan cın dan uzak laş tı ran et ken ler ara sın da "ön de ge len le rin" et ki -
si ne de işa ret et miş tir. Al lah'ın be lir le di ği öl çü le re gö re de ğil de in -
san la rın be lir le dik le ri ne gö re "üs tün" ka bul edi len bu in san la rın
ken di le ri ne ta bi olan lar üze rin de et ki le ri çok bü yük ol muş tur. Bu
ta bi yet so nu cun da in san la rın dü şün ce siz ce bağ lan dık la rı li der ler
ken di le ri ne dün ya nın ge çi ci de ğer le ri için ya şa ma nın mak bu li ye ti -
ni öğ ret mek te ve boş uğ ra şı lar la on la rı oya la mak ta dır. An cak ne
ken di le ri, ne de ta bi olan lar, dün ya üze rin de yap tık la rı ha ta nın far -
kı na va ra bil miş ler dir. Al lah'a kar şı ge lip bir bir le ri ni des tek le miş ler,
ken di doğ ru la rı na uy muş lar dır. Bu bü yük ya nıl gı nın or ta ya çık tı ğı

gün, bir bir le ri ni suç la ma ya baş lar lar. Bu suç la ma la ra rağ men her
iki ta raf da ce hen nem den çı ka rıl ma ya cak tır.
Al lah, Ken di si 'ne uyan la rı doğ ru yol dan sap tı ran bu li der le ri
Ku ran'da şu şe kil de ta rif et mek te dir:
Biz, on la rı ate şe ça ğı ran ön der ler kıl dık kı ya met gü nü yar dım

gör mez ler. Bu dün ya ha ya tın da on la rın ar ka sı na la net dü şür -
dük... (Ka sas Su re si, 41-42)
170