Page 475 - Risale-i Nur - Sözler

YİRMİALTINCI SÖZ’ÜN ZEYLİ 477

Üçüncü Hatveye:

ن نمف ةئِيس نم كباصَا ٓ امو للّٰا نمف ةنسح نم كباصَا ٓ ام Âyeti işaret
ِ
ِ
ِ
ٍ
ٍ
كسف ْ َ ْ َ َ ِّ َ ْ ِ َ َ َ َ َ ه ِ َ َ َ َ ْ ِ َ َ َ َ
َ
َ
ediyor.
ِ
Dördüncü Hatveye: ههجو َّلاا كلاه ء َ شَ ُّلُك Âyeti işaret ediyor. Şu dört
ِ
ٍ
َ
ُ َ ْ َ
ٌ
ْ
Hatvenin kısa bir izahı şudur ki:

Birinci Hatvede: مُكسفنَا ٓ اوُّكزت َلاف Âyeti işaret ettiği gibi: Tezkiye-i nefs
َ
ُ
ْ َ ْ
َ ُ
etmemek. Zira insan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki,
evvelâ ve bizzât yalnız zâtını sever, başka herşey'i nefsine feda eder.
Mabud'a lâyık bir tarzda nefsini medheder. Mabud'a lâyık bir tenzih ile
nefsini meayibden tenzih ve tebrie eder. Elden geldiği kadar kusurları
kendine lâyık görmez ve kabul etmez. Nefsine perestiş eder tarzında şiddetle
müdafaa eder. Hattâ fıtratında tevdi' edilen ve Mabud-u Hakikî'nin Hamd ve
Tesbihi için ona verilen cihazat ve istidadı, kendi nefsine sarfederek
ِ
هيوه ههٰلا َذخَّتا ِنم Sırrına mazhar olur. Kendini görür, kendine güvenir,
َ
ُ ٰ َ ُ َ
َ
kendini beğenir. İşte şu mertebede, şu Hatvede tezkiyesi, tathiri: Onu tezkiye
etmemek, tebrie etmemektir.

İkinci Hatvede:
مهسفنَا مهي ْ نََاف للّٰا او َ نَ ني ٓ ذَّل اَك اونوُكت َلاو Dersini verdiği gibi: Kendini
ْ ُ َ ْ ْ ُ ٰ َ َ ه
َ
ُ
َ
ُ َ
ُ
unutmuş, kendinden haberi yok. Mevti düşünse, başkasına verir. Fenâ ve
zevali görse, kendine almaz ve külfet ve Hizmet makamında nefsini
unutmak, fakat ahz-ı ücret ve istifade-i huzuzat makamında nefsini düşün-
mek, şiddetle iltizam etmek, nefs-i emmarenin muktezasıdır. Şu makamda
tezkiyesi, tathiri, terbiyesi; şu halin aksidir. Yani nisyan-ı nefs içinde nisyan
etmemek. Yani huzuzat ve ihtirasatta unutmak ve mevtte ve Hizmette
düşünmek...

Üçüncü Hatvede:
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ ٍ
ِ ٍ
كسفن نمف ةئِيس نم كباصَا ٓ امو للّٰا نمف ةنسح نم كباصَا ٓ ام
َ
ْ َ ْ َ َ
َ
ِّ َ ْ
َ َ ه َ َ َ َ ْ
َ َ َ
َ َ َ
َ

Dersini verdiği gibi; nefsin muktezası, daima iyiliği kendinden bilip fahr ve
ucbe girer. Bu Hatvede, nefsinde yalnız kusuru ve naksı ve aczi ve