Page 473 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası
P. 473

EMİRDAĞ  LÂHİKASI-II                                                                                      187


                  Mahkememizin  te'hiriyle  işlerin  Ankara  Mahkemesi'ne  havale
           edilmesinde  çok  Hayır  var.  Şimdi  hem  Isparta  Mahkemesi,  hem  Van'da
           Molla Hamid'in ve Diyarbekir'de Mehmed Kaya'nın Kitablarının iadesi ve
           Afyon;  hepsi  Ankara'ya  bakıyor.  Ankara'da  olacak   hayırlı   bir   netice
           ile  للّا  َ ٰ  ْ َ  ِ   ا   ن     َّٓش ا   ء     her tarafta birden işlerimiz halledilmiş olacak. Hem böyle
              ُ
           bir  vakitte  Nurlardaki  Hakaik-i  İmaniye,  hususan  Ankara'da  nazarların

           çevirilmesi  lâzımmış.   للّا  َ  ْ َ  ِ   ا   ن     َّٓش ا   ء      bu  mes'elemizin  oraya  gönderilmesi,
                                ُ ٰ
           mühim bir intibaha vesile olacak.

                                                                      Kardeşiniz
                                                                      Z ü b e y r
                                          *  *  *
                       Üstadın   Ziyaretçilere   Dair   Bir   Mektubu
                  Umum  dostlarıma,  hususan  ziyaretçilere  dair  bir  özrümü  beyan
           etmeye mecbur oldum:

                  Ekser hayatım inzivada geçtiği gibi, otuz-kırk senedir tarassud ve
           taarruza maruz kaldığımdan, zaruretsiz sohbet etmekten çekinip tevahhuş
           ediyorum.  Hem  eskiden  beri  maddî  ve  manevî  hediyeler  bana  ağır
           geliyordu.  Hem  şimdi  ziyaretçiler,  dostlar  çoğalmış;  hem  manevî
           mukabele  lâzım  gelmiş. Şimdi maddî  bir lokma  hediye  beni  hasta  ettiği
           gibi,  manevî  bir  hediye  olan  ziyaret  etmek,  görüşmek,  hususan  başka
           yerlerden musafaha için zahmet edip gelmek ziyareti dahi, ehemmiyetli bir
           hediye-i  maneviyedir.  Ona  mukabele  edemiyorum.  Hem  de  ucuz  değil,
           manen  pahalıdır.  Ben  kendimi  o  hürmete  lâyık  görmüyorum.  Manen
           mukabele de edemiyorum. Onun için şimdilik aynen maddî hediye gibi bir
           İhsan  olarak  bana  manevî  hediye  gibi  olan  sohbetten  zaruret  olmadan
           men'edildim.  Bazı  beni  hasta  eder.  Maddî  hediyenin  tam  mukabilini
           vermediğim  vakit  beni  hasta  ettiği  gibi...  Onun  için  hatırınız  kırılmasın,
           gücenmeyiniz.

                  Risale-i  Nur'u  okumak,  on  defa  benimle  görüşmekten  daha
           kârlıdır.  Zâten  benimle  görüşmek;  Âhiret,  İman,  Kur'an  hesabınadır.
           Dünya  ile  alâkamı  kestiğim  için,  dünya  hesabına  görüşmek  manasızdır.
           Âhiret, İman, Kur'an için ise; Risale-i Nur daha bana ihtiyaç bırakmamış.
           Hususan  Tarihçe-i  Hayat'taki  Mektublar...  Hattâ  Hizmetimdeki  Has
           Kardeşlerimle  de  zaruret  olmadan  görüşemiyorum.  Yalnız  bazı  Risale-i
           Nur'un Fütuhatına ve Neşriyatına aid bazı kimseler için görüşmek istesem,
           o zaman görüşmek caiz olabilir ve bana
   468   469   470   471   472   473   474   475   476   477   478