Page 161 - Ahir Zaman ve Dabbetül Arz

159

Adnan Oktar

Pasteur yapt›¤› uzun çal›flma ve deneyler sonucunda vard›¤› so-
nucu flöyle özetlemiflti: "Cans›z maddelerin hayat oluflturabile-

ce¤i iddias› art›k kesin olarak tarihe gömülmüfltür." (Sidney Fox,
Klaus Dose, Molecular Evolution and The Origin of Life, New York: Mar-
cel Dekker, 1977, s. 2)
Evrim teorisinin savunucular›, Pasteur'ün bulgular›na
karfl› uzun süre direndiler. Ancak geliflen bilim, canl› hücresinin
karmafl›k yap›s›n› ortaya ç›kard›kça, hayat›n kendili¤inden olu-
flabilece¤i iddias›n›n geçersizli¤i daha da aç›k hale geldi.

2 20. Yüzy›ldaki Sonuçsuz Çabalar

20. yüzy›lda hayat›n kökeni konusunu ele alan ilk evrim-
ci, ünlü Rus biyolog Alexander Oparin oldu. Oparin, 1930'lu y›l-
larda ortaya att›¤› birtak›m tezlerle, canl› hücresinin tesadüfen
meydana gelebilece¤ini ispat etmeye çal›flt›. Ancak bu çal›flma-
lar baflar›s›zl›kla sonuçlanacak ve Oparin flu itiraf› yapmak zo-
runda kalacakt›: "Maalesef hücrenin kökeni, evrim teorisinin
tümünü içine alan en karanl›k noktay› oluflturmaktad›r." (Ale-
xander I. Oparin, Origin of Life, (1936) New York, Dover Publications,
1953 (Reprint), s.196)
Oparin'in yolunu izleyen evrimciler, hayat›n kökeni ko-
nusunu çözüme kavuflturacak deneyler yapmaya çal›flt›lar. Bu

deneylerin en ünlüsü, Amerikal› kimyac› Stanley Miller taraf›n-
dan 1953 y›l›nda düzenlendi. Miller, ilkel dünya atmosferinde
oldu¤unu iddia etti¤i gazlar› bir deney düzene¤inde birlefltire-
rek ve bu kar›fl›ma enerji ekleyerek, proteinlerin yap›s›nda kul-
lan›lan birkaç organik molekül (aminoasit) sentezledi.
O y›llarda evrim ad›na önemli bir aflama gibi tan›t›lan bu
deneyin geçerli olmad›¤› ve deneyde kullan›lan atmosferin ger-
çek dünya koflullar›ndan çok farkl› oldu¤u, ilerleyen y›llarda or-