Page 134 - Kuran'da Ümitvar Olmak
P. 134

132                KURAN'DA ÜMİTVAR OLMAK


                                         l
                                                            l
            cı tam ol du ğu için bü tün dav ra nış a rı, iba det e ri ve ümit e ri ahi -
                                                  l
                     l
            re te yö ne ik tir.
                              l
               Mü min er bir bir e riy e ha yır ar da ya rı şır ar ken, ola bil di ğin -
                                                   l
                                        l
                     l
                                 l
                                            l
            ce gü zel bir ah a ka sa hip ol ma ya, Al ah'a çok ya kın bir kul ol -
                         l
            ma ya  ça ı şır ar ken  bu  dav ra nış a rı nın  ar dın da  ya tan  se bep,
                                         l
                    l
                       l
                         l
                                           l
            Al ah'a duy duk a rı iman ve sev gi, Al ah'ın rah me ti ne ve cen ne -
              l
                                                 l
            ti ne ka vuş ma ümi di dir. Ümit ne ka dar güç ü olur sa, ki şi nin ça -
            ba sı da o de re ce yo ğun ola cak tır.
                 l
               Al ah'ın rah me ti ni ve cen ne ti ni um mak ki şi nin bü tün ha ya -
            tı nı, ha ya ta ba kış açı sı nı, iba det e rin de ki sa mi mi ye ti ve ka rar ı -
                                       l
                                                                 l
                               l
            lı ğı  bü yük  çap ta  et ki er.  Al ah'ın  rah me ti ni  uman  bir  in san
                                     l
                                               l
                        l
              l
            Al ah'ın ya sak a dı ğı bir şe yi ya pa maz, Al ah'ın em ret ti ği bir şe yi
                                                                 l
                                       l
            göz ar dı ede mez, kö tü söz söy e ye mez, vic da nı nın se si ni din e -
                                                            l
                                l
            me mez ik et mez, in san a ra hay rı, hak kı tav si ye eder, on a rı kö -
                  l
            tü ük ten men eder ve Al ah'ın ken di si ne em ret ti ği da ha bir çok
              l
                                  l
                      l
            iba de ti şevk e ye ri ne ge ti rir.
                                               l
               Bu  şevk i  ya pı  içe ri sin de  ümit siz i ğe  yer  yok tur.  İş te
                       l
            Al ah'ın ken di e rin den ra zı ol du ğu ki şi er bun ar dır. Al ah on a -
              l
                                             l
                                                                 l
                        l
                                                           l
                                                   l
                    l
            rı cen net e müj de e mek te dir:
                            l
                                                       l
                Bu, si ze va at olu nan dır; (gö nül den Al ah'a) yö ne -
                lip-dö nen (İs am'ın hü küm e ri ni) ko ru yan, gör me -
                             l
                                           l
                di ği hal de Rah man'a kar şı 'içi tit re ye rek kor ku du -
                yan' ve 'iç ten Al ah'a yö nel miş' bir kalp ile ge en
                                                                l
                                 l
                için dir. "Ona se am a gi rin. Bu, ebe di ik gü nü dür".
                                    l
                                l
                                                      l
                                            l
                         l
                              l
                Ora da di e dik e ri her şey on a rın dır; Ka tı mız da da -
                      l
                ha faz a sı da var. (Kaf Su re si, 32-35)
   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139