Page 115 - Rohingyalar Güzeldir

Adnan Oktar (Harun Yahya) 113

Tekneye bindim çünkü gidecek başka yerim yoktu. Artık bir
evim yok, hiçbir şeyim yok. Arakanlılar annemi ve tüm akraba-
larımı öldürdüler. Köydekiler Malezya'ya gideceklerini söyle-
diklerinde ben de onlarla gitmeye karar verdim. 1

u sözleri Andaman Denizi açıklarında botla yolculuk

eden Rohingya Müslümanlarından bir kadın söylüyor.
Aslında kadının birkaç cümleyle açıkladığı bu korkunç
manzara vicdanların asla kabul etmemesi gereken bir se-
faleti özetliyor.

Elbette hiç kimse açık denizin ortasında bir bot içinde ölüme gitmek is-
temez. Ancak bu kadın yüzyıllardır atalarının yaşadığı bir ülkede ol-
masına rağmen, vatandaşlık ve oy verme hakkı bulunmadan hayatını
sürdüren azınlık bir topluluğa mensup. Hiçbir medeni hakka sahip ola-
madığı gibi içinde yaşadığı toplum, halkının özgür ve onurlu yaşama-
sını reddeden bir rejim tarafından yönetiliyor.

Bu insanlar yanlarına erzak ve kişisel eşya alamadan bu yolculu-

ğa çıkıyorlar. Çoğu zaman üstlerinde doğru düzgün kıyafetleri dahi
bulunmuyor. Kendimizi bir ıssızlığın ortasında ülkemizden, vatan-
daşlarımızdan, arkadaşlarımızdan veya akrabalarımızdan uzak hayal
ettiğimizde bunun ne kadar zor olduğunu görmemek mümkün değil.

İşte Rohingyalı Müslümanlar ölümü göze alarak çıktıkları bu zorlu
yolculuklarda insan tacirleri tarafından sıkışık bir biçimde teknelere is-
tifleniyor ve açık denizlerde ölüme terk ediliyorlar. Bu tekneler ken-