Page 150 - Kuran'da Vicdanın Önemi
P. 150

148                   KURAN'DA V‹CDANIN ÖNEM‹




            di du rum la rı nı mu ha fa za için ge rek ti ğin de ka dın la rı, ço cuk la rı
            kat le de bil mek te, sa vaş lar çı ka ra bil mek te, ma sum in san lar üze -
            ri ne bir ke re de yüz  bin ler ce si ni kat le de bi le cek bom ba lar yağ -
            dı ra bil mek te dir. Bu ra da ki amaç ise sa de ce ken di men fa at le ri ni
            ve güç le ri ni ne yol la olur sa ol sun ko ru mak tır.

              İn san yap tı ğı ey le min Al lah Ka tın da ki hük mü ne bak ma dan ya -
            şar sa mut la ka za lim lik sı nır  la rı na gi re bi lir, bi ri le ri ni mağ dur
            ede bi lir, bel ki tek bir ka ra rı bir çok la rı nın ha ya tı na mal ola bi lir.
            İş te Fi ra vun ör ne ği, za lim li ğin en uç sı nır la rı nın gö rül dü ğü, an -
            cak gü nü müz de de fark lı me tot lar la da ol sa ya şa tı lan bir ör -

            nek tir.

              Fi ra vun'un bü yük le nip az ma sı:

              Fi ra vun, elin de ki güç ve ih ti şam dan ötü rü bü yük len miş,
            Allah'ın sı nır la rı nın ta ma men dı şı na çık tı ğı gi bi, en son ken di

            ilah lı ğı nı ilan ede cek ka dar az gın lı ğın uç nok ta la rı na var mış tı.
            Bas kı al tı na al dı ğı hal kı da da ya nıl maz sı kın tı la ra uğ ra tı yor du.
            Elin de ki gü cü ko ru mak için ne ya pa ca ğı na şa şır mış bir hal de
            her tür lü bas kı yön te mi ne baş vur mak tay dı. İş te Al lah bu nok -
            ta da el çi si Hz. Mu sa'ya "Fi ra vun'a git, çün kü o az mış bu -
            lu nu yor" (Ta ha Su re  si, 24) em ri ni vah yet miş ve ken di si ni bir

            uya rı cı ve kor ku tu cu ola rak Fi ra vun'a gön der miş tir.
              Fi ra vun'un tüm in san lı ğa ib ret olan bü yük len me si ve bu nun
            so nu cu olan az gın lı ğı, ayet ler de şöy le an la tı lır:
                İki niz Fi ra vun'a gi din, çün kü o, az mış bu lu nu yor.
                Ona yu mu şak söz söy le yin, umu lur ki öğüt alıp-dü -
   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155