Page 77 - DNA'nın Darwin'e Uyarısı

HARUN YAHYA

bir kabul görüyordu.
Oysa Darwin'in kitab›n›n yay›nlanmas›n-
dan befl y›l sonra, ünlü Frans›z biyolog Louis
Pasteur, evrime temel oluflturan bu inanc›
kesin olarak çürüttü. Pasteur yapt›¤› uzun
çal›flma ve deneyler sonucunda vard›¤› so-
nucu flöyle özetlemiflti:
Cans›z maddelerin hayat oluflturabi-
lece¤i iddias› art›k kesin olarak tarihe
gömülmüfltür. 29
Evrim teorisinin savunucular›, Paste-
ur'ün bulgular›na karfl› uzun süre direndiler. An-
cak geliflen bilim, canl› hücresinin karmafl›k yap›s›- Frans›z biyolog
n› ortaya ç›kard›kça, hayat›n kendili¤inden olufla- Louis Pasteur
bilece¤i iddias›n›n geçersizli¤i daha da aç›k hale geldi.

20. Yüzy›ldaki Sonuçsuz Çabalar

20. yüzy›lda hayat›n kökeni konusunu ele alan ilk evrimci, ünlü Rus
biyolog Alexander Oparin oldu. Oparin, 1930'lu y›llarda ortaya att›¤› bir-
tak›m tezlerle, canl› hücresinin tesadüfen meydana gelebilece¤ini ispat et-
meye çal›flt›. Ancak bu çal›flmalar baflar›s›zl›kla sonuçlanacak ve Oparin
flu itiraf› yapmak zorunda kalacakt›:
Maalesef hücrenin kökeni, evrim teorisinin tümünü içine alan en ka-
ranl›k noktay› oluflturmaktad›r. 30
Oparin'in yolunu izleyen evrimciler, hayat›n kökeni konusunu çözü-
me kavuflturacak deneyler yapmaya çal›flt›lar. Bu deneylerin en ünlüsü,
Amerikal› kimyac› Stanley Miller taraf›ndan 1953 y›l›nda düzenlendi.
Miller, ilkel dünya atmosferinde oldu¤unu iddia etti¤i gazlar› bir deney
düzene¤inde birlefltirerek ve bu kar›fl›ma enerji ekleyerek, proteinlerin
yap›s›nda kullan›lan birkaç organik molekül (aminoasit) sentezledi.
O y›llarda evrim ad›na önemli bir aflama gibi tan›t›lan bu deneyin ge-
çerli olmad›¤› ve deneyde kullan›lan atmosferin gerçek dünya koflullar›n-

Darwinizm'in Çöküflü 75