Page 220 - Hayvanlardaki Göç Mucizesi

Harun Yahya
sek a¤açlara ulaflmak için çabalarken nesilden nesile boyunlar›n›n
uzad›¤›n› iddia etmiflti.
Lamarck'›n "kazan›lm›fl özelliklerin aktar›lmas›" olarak bili-
nen bu evrim modeli, kal›t›m kanunlar›n›n keflfedilmesi ile birlik-
te geçerlili¤ini yitirdi. 20. yüzy›l›n ortalar›nda DNA'n›n keflfiyle
birlikte, canl›lar›n hücrelerinin çekirde¤ine kodlanm›fl çok özel

bir genetik bilgiye sahip olduklar› ve bu genetik bilginin, "kaza-
n›lm›fl özellikler" taraf›ndan de¤ifltirilemeyece¤i ortaya ç›kt›. Yani
bir canl› a¤açlara uzanabilmek için yaflam› boyunca çabalay›p
boynunu birkaç santim uzatsa bile, do¤urdu¤u yavrular yine o
türe ait standart boyun ölçüleri ile do-
¤acaklard›. K›sacas› Lamarck'›n evrim
teorisi, bilimsel bulgular taraf›ndan ya-
lanland› ve yanl›fl bir varsay›m olarak
tarihin derinliklerine gömüldü.
Bir k›s›m evrimciler ise bu iddian›n

geçersizli¤ini kamufle edebilmek için
mutasyon kavram›n› öne sürmüfllerdir.
Ancak flimdiye kadar genetik bilgiyi ge-
lifltiren hiçbir yararl› mutasyon gözlem-
lenmemifltir. Kald› ki canl›lar›n "indirge-
nemez kompleks" yap›lar›, Darwi-
nizm'in özü olan "küçük de¤iflikliklerin

kademe kademe birikmesi" kavram›n›
çürütmektedir. Darwinizm'in koyu sa-
vunucular›ndan Richard Dawkins mu-
tasyonlar›n olumsuz etkilerini kendisi
de flöyle kabul etmektedir:
"Dikkat edin mutasyon etkisi sistemli ola-
rak geliflim yönünde ilerlemez. T›pk› X-

218