Page 51 - Perfection_Book
P. 51

[พระโสัณกัเถระเร่ยนพระวินัยปฎกัจากัสัำานักัพระทำาสักัเถระ]  45
                                               ิ

               โสัณกัตฺุเถโร ปน ทำาสักัตฺุเถรสัสั สัทำฺธิวิหาริ  สัวนพระโสัณกัเถระไดิ้เปนสััทำธิวิหาริกัของ
                                                                    ็
                                    ฺ
                                                    �
                                                               �
                                      ฺ
                        ิ
            โกั อโหสัิ ฯ โสัป อตฺุตุโน อุปชัฺฌัายสัสั ทำาสักัตฺุ  พระทำาสักัเถระ. แมู้ทำานกั็เร่ยนเอา (พระวินัย)
                ฺ
                                                                 ็
                          ฺ
                                                                ู
            เถรสัสั สัมฺูมูุขา อุคคเหตฺุวา ตุเถว วินยำ วาเจสัิ  ตุอจากัพระทำาสักัเถระผู้้เปนพระอุปัชัฌัาย์ของตุน
                                                 �
                        ฺ
                ฺ
                                                                    �
                              ฺ
            ฯ ตุสัสัาป อายสัมูโตุ สันตุิเกั อุคคเหตฺุวา วินเย  แล้วกั็บอกัสัอนพระวินัย (แกัภิกัษุเปนอันมูากั)
                                                                         ็
                                                                        ุ
                                   ฺ
                   ิ
                                                                ็
                  ุ
                 ฺ
                                                                    ู
                                                      �
            ปกัตุญฺญฺตุำ ปตฺุตุา ปุถุชัชันาทำโย คณนปถำ ว่ตุิวตฺุตุา ฯ  เหมูือนอยางนัน. ปุถุชันเปนตุ้นผู้้เร่ยนเอา (พระวินัย)
                                                         �

                           ฺ
                                                              �
                                                         �
            ข่ณาสัวานำ สัหสัสัเมูว อโหสัิ ฯ     ในสัำานักัของทำานแมู้นัน แล้วถึงความูเปนผู้้ฉลาดิ
                       ฺ
                                                                          ็
                                                                            ู
                                                                              �
                                                                               ็
                                                สัามูารถในพระวินัย กัำาหนดินับไมู�ถ้วน ทำ่เปน
                                                                        ู
                                                พระข่ณาสัพไดิ้มู่จำานวนถึง ๑,๐๐๐ รปเชันกััน.
                                                                           �
               สัิคควตฺุเถโรป โสัณกัตฺุเถรสัสั สัทำฺธิวิหาริโกั   ฝายพระสัิคควเถระเปนสััทำธิวิหาริกัของ
                                                   �
                                  ฺ
                                                                   ็
                         ิ
                 ฺ
                   ฺ
                                          ฺ
            เถรสัสั สันตุิเกั วินยำ อุคคเหตฺุวา อรหนตุสัหสัสัสัสั  พระโสัณกัเถระ เร่ยนเอาพระวินัยในสัำานักัของ
                                            ฺ
                            ฺ
                                      ฺ
                ฺ
                                                                ู
            ธรคคาโห อโหสัิ ฯ ตุสัสั ปนายสัมูโตุ สันตุิเกั  พระเถระ แล้วไดิ้เปนผู้้รับธระของพระอรหันตุ์
                                                                   ุ
                                    ฺ
                                                              ็
                             ฺ
               ฺ

             ุ
                                          ฺ
                                           ฺ
            อุคคเหตฺุวา วินเย ปกัตุญฺญฺตุำ ปตฺุตุา ปุถุชัชัน  ๑,๐๐๐  องค์.  อนง  ปุถุชัน  พระโสัดิาบัน
                                                              �
                                                              ึ
                               ฺ
              ฺ
                                ุ
                                             ิ
                  ฺ
                                    ิ
            โสัตุาปนนสักัทำาคามูิอนาคามูิโนป ข่ณาสัวาป   พระสักัทำาคามู่ และพระอนาคามู่กั็ดิ่ พระข่ณาสัพ
                   ิ
                                    ิ
            เอตฺุตุกัาน สัตุาน่ตุิ วา เอตฺุตุกัาน สัหสัสัาน่ตุิ  กั็ดิ่ ผู้้เร่ยนเอา (พระวินัย) ในสัำานักัของทำานนั�น
                                         ฺ
                                                    ู
                                                                            �
                                                           ็
                            ุ
                    ิ
            วา อปริจฺฉนนา อเหสัำ ฯ ตุทำา กัิร ชัมฺูพุทำ่เป  แล้วถึงความูเปนผู้้ฉลาดิสัามูารถในพระวินัย
                                                             ู
                      ฺ

            อตุิมูหาภิกัฺขุสัมูุทำโย อโหสัิ ฯ โมูคคล่ปุตฺุตุตุิสัสัตฺุ  กั็กัำาหนดิไมู�ไดิ้ว�า เทำานร้อย หรือว�า เทำานพัน.
                                                                           �
                                                              �
                                                                �
                                                                ่
                                                                             ่
                                                                             �
                                           ฺ
                                   ฺ
            เถรสัสั อานภาโว ตุตุิยสังฺค่ตุิยำ ปากัโฏิ ภวิสั ฺ  ไดิ้ยินว�า เวลานั�น ในชัมูพูทำว่ปไดิ้มู่กัารประชัุมู
                ฺ
                     ุ
                            ิ
                                                             ุ
                                                   ุ
            สัตุิ  ฯ เอวมูิทำำ วินยปฏิกัำ ชัมฺูพุทำ่เป ตุาว อิมูาย   ภิกัษุมูากัมูาย. อานภาพของพระโมูคคล่บุตุรตุิสัสั
                                            ฺ
            อาจริยปรมฺูปราย ยาว ตุตุิยสังฺค่ตุิ ตุาว อาภฏินตุิ   เถระ จักัมู่ปรากัฏิชััดิในตุตุิยสัังคายนา (ข้างหน้า).
                                                        ิ
                                                            ่
            เวทำิตุพฺพำ ฯ                       พระวินัยปฎกัน  พึงทำราบว�า  ชัั�นแรกัใน
                                                            �
                                                                         �
                                                ชัมูพูทำว่ป นำาสัืบกัันมูาโดิยลำาดิับแหงอาจารย์น  � ่
                                                              �
                                                จนถึงสัังคายนาครังทำ่ ๓ ดิ้วยประกัารฉะน่. �
                                                            �
               ทำุตุิยสังฺค่ตุิวิชัานนตฺุถำ ปน อยมูนกัฺกัโมู     กั็เพือร้ทำุตุิยสัังคายนาแจมูแจ้ง ควรทำราบ
                                                                    �
                                                      �
                                                       ู
                                        ุ
                                                               ู
                                                               �
            เวทำิตุพฺโพ ฯ ยทำา หิ               ลำาดิับดิังตุอไปน่จริงอย ในกัาลใดิ
                                                       �
                                                          �
               สังฺคายิตฺุวาน สัทำฺธมฺูมูำ   โชัตุยิตฺุวา จ สัพฺพธิ  “พระเถระทำัง ๕๐๐ มู่พระมูหากััสัสัป
                                                             �
                                                    ็
               ยาวชั่วิตุปริยนตุำ           ฐตฺุวา ปญฺจสัตุาป เตุ  เปนตุ้น ผู้้มู่อาสัวะสัินแล้ว มู่ปัญญา
                                                                  �
                                                          ู
                                           ิ
                                      ฺ
                         ฺ
                                                      ุ
                                                      �
                                     ฺ
                          ฺ
               ข่ณาสัวา ชัุตุิมูนโตุ      เถรา กัสัสัปอาทำโย  อันรงเรืองเหล�านั�น ครั�นสัังคายนาพระ
                                                                        �
                                      ุ
                   ฺ
               ข่ณเสันหา ปทำ่ปาว         นพฺพายึสั อนาลยา ฯ  สััทำธรรมูและยังพระสััทำธรรมูให้รุงเรืองใน
                                 ิ
                                                                          �
                                                    �
                                                     �
                                                   ทำ่ทำังปวงแล้ว ดิำารงอยจนถึงทำ่สัดิแหงชั่วิตุ
                                                                 ู
                                                                       ุ
                                                                      �
                                                                 �
                                                           �
                                                              �
                                                   ไมู�มู่อาลัย สัินเชัือดิับไป เหมูือนประทำ่ป
                                                   ดิับไปฉะนัน”.
                                                          �
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56