Page 60 - Perfection_Book
P. 60

54                     [ตุิสัสัมูานพถามูปัญหากัับพระเถระ]


                   ฺ
                                                                       �
            เคหำ คนตฺุวา ยถา ตุสัมูึ เคเห ฐเปตฺุวา     ทำานจึงไปเรือน  (ของมูาณพนัน)  แล้ว
                             ฺ
                                                 �
                                                                  �
                                        ฺ
                ฺ
                                                                    �
                   ฺ
                                ฺ
          มูาณวกัสัสั ปลลงฺกัำ อญฺญำ น กัิญฺจิ อาสันำ ทำิสัสัตุิ  อธิษุฐานให้อาสันะอะไรๆ อยางอืนในเรือนนั�น
                         ฺ
                        ฺ
          ตุถา อธิฏิฐาสัิ ฯ พฺราหมูณสัสั เคหชัโน เถรำ ทำิสัวา  ไมู�ปรากัฏิ ยกัเว้นแตุบัลลังกั์ของมูาณพ. คนใน
                            ฺ
                                                           �
                                         ฺ
                ฺ
                ฺ
                                       ฺ
                                    ฺ
                           ฺ
                         ฺ
                                                                        �
          อญฺญำ กัิญฺจิ อาสันำ อปสัสันโตุ มูาณวกัสัสั ปลลงฺกัำ  เรือนของพราหมูณ์เห็นพระเถระแล้ว เมูือไมู�เห็น
            ฺ
                                                               ู
                    ฺ
          อตฺุถริตฺุวา เถรสัสั อทำาสัิ ฯ     ทำ่นั�งอะไรๆ อยางอืน กั็ไดิ้ปลาดิบัลลังกั์ของมูาณพ
                                                         �
                                              �
                                                       �
                                             ถวายพระเถระ.
            นสั่ทำิ เถโร ปลลงฺเกั ฯ             พระเถระกั็นั�งบนบัลลังกั์.
             ิ
                      ฺ
                    ิ
            มูาณวโกัป  โข  ตุำขณำเยว  อาจริยฆ์รา    ฝายมูาณพแลกั็กัลับมูาจากัเรือนของอาจารย์
                                                 �
                              ิ
                                                                      ู
                                                                      �
                         ฺ
                                    ฺ
                                        ิ
                                ฺ
          อาคมฺูมู เถรำ อตฺุตุโน ปลลงฺเกั นสัินนำ ทำิสัวา กัุปโตุ   ในขณะนั�นนั�นเอง เห็นพระเถระนั�งอยบนบัลลังกั์
                                                                         ู
          อนตฺุตุมูโน โกั มูมู ปลลงฺกัำ สัมูณสัสั ปญฺญาเปสั่ตุิ  ของตุน กั็โกัรธ เสั่ยใจ จึงพูดิว�า ใครให้ปบัลลังกั์
                        ฺ
                                ฺ
                                    ฺ
                                 ฺ
                                                       �
                                         ฺ
          อาห ฯ เถโร ภตฺุตุกัิจฺจำ กัตฺุวา วปสันเตุ มูาณวกัสัสั  ของข้าพเจ้าแกัสัมูณะ? พระเถระทำำาภัตุกัิจเสัร็จ
                              ู
            ฺ
                                                  �
          จณฑิกัภาเว เอวมูาห กัึ ปน ตฺุวำ มูาณวกั กัิญฺจิ  แล้ว เมูือมูาณพมู่ความูดิุร้ายสังบลงแล้ว จึงไดิ้
                                         ฺ
                                                                   �
          มูนตุำ ชัานาสั่ตุิ ฯ               พูดิอยางนว�า ดิกัอนมูาณพ กัทำานร้มูนตุ์อะไรๆ
                                                                     ู
            ฺ
                                                    ่
                                                        ู
                                                         �
                                                    �
                                                                  ็
                                                 �
                                             บ้างหรือ?
            มูาณโว  โภ  ปพฺพชัิตุ  มูยิทำาน  มูนเตุ     มูาณพเร่ยนว�า ข้าแตุบรรพชัิตุผู้้เจริญ! ใน
                                                               �
                                    ิ
                                                                      ู
                                        ฺ
                                                 ่
                            ิ
          อชัานนเตุ อญฺเญ เกั ชัานสัสันตุ่ตุิ วตฺุวา เถรำ  เวลาน เมูือกัระผู้มูไมู�ร้มูนตุ์, คนอืนใครเล�าจึงจักั
                                                 �
                                ฺ
                    ฺ
                                                            ู
               ฺ
                                                    �
                             ฺ
                                                                    �
                                                                          �

                                                   �
             ิ
          ปุจฺฉ ตุุมฺูเห ปน มูนตุำ ชัานาถาตุิ ฯ ปุจฺฉ มูาณว  ร้ไดิ้ ดิังนแล้ว กั็(ย้อน) ถามูพระเถระว�า กั็ทำานเล�า
                                                   ่
                       ฺ
                                              ู
                                              ู
                         ฺ
          ปุจฺฉตฺุวา สักัฺกัา ชัานิตุุนตุิ ฯ  ร้มูนตุ์หรือ? พระเถระพูดิว�า จงถามูเถิดิมูาณพทำาน
                                                                            �
             ิ
                                                        ู
                                             ถามูแล้วอาจจะร้ไดิ้
                              ุ
                         ุ
                                    ฺ
                                 ิ
                                                    �
            อถโข มูาณโว ตุ่สั เวเทำสั สันฆ์ณฑุเกัฏิเภ  ครั�งนันแล มูาณพไดิ้ถามูพระเถระในข้อทำ่ �
                                        ุ
                                                                  �
                                                                  ู
                                                              �
                                      ุ
                                                    �
           ุ
                        ุ
                                              ็
          สั สัากัฺขรปฺปเภเทำสั อิตุิหาสัปญฺจเมูสั ยานิ   เปนปมู (ล่ลับซ่ับซ่้อน) ซ่ึงมู่อยในไตุรเพทำพร้อมู
                                  ฺ
                                                                         �
                                         ฺ
            ฺ
                                   ฺ
                                        ิ
                  ิ
          คณฐิฏิฐานาน เยสัำ นยำ เนว อตฺุตุนา ปสัสัตุิ นาปสัสั  ทำังนฆ์ัณฑุศาสัตุร์ เกัฏิภศาสัตุร์ พร้อมูทำังอักัษุร
                                                ิ
                                              �
                                                            ฺ
              ฺ
                       ุ
                             ิ
                                                           ็
                                                                 �
          อาจริโย อทำฺทำสั เตุสั เถรำ ปุจฺฉ ฯ  ประเภทำมู่อิตุิหาสั เปนทำ่ห้า ซ่ึงมูาณพเอง แมู้ทำัง �
                                                             �
                                             อาจารย์ของเขากั็ไมู�เห็นนัยดิ้วยตุนเอง.
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65