Page 93 - Perfection_Book
P. 93

ิ
                           [พระโมูคคล่บุตุรตุิสัสัเถระอ้างพระพุทำธพจน์เล�าอดิ่ตุนทำาน]  87

               อถ  เถโร  ราชัานำ  เอตุมูตฺุถำ  อิมูินา     ลำาดิับนั�น พระเถระ (ถวายวิสััชันา) ให้
                                                                 �
                                                                       �
                                                                 ื

                    ฺ
                                                                              ู
                                                                       ่
            สัตฺุเตุน สัญฺญาเปสัิ เจตุนาหำ ภิกัฺขเว กัมฺูมูำ วทำามูิ  พระราชัาทำรงเข้าพระทำัยเนอความูนดิ้วยพระสัตุร
             ุ

                                                 ่
                                                 �
                                                            �
                                                    ู
                                                     �
                                                                               ็
                                                           ุ
            เจตุยิตฺุวา กัมฺูมูำ กัโรตุิ กัาเยน วาจาย มูนสัาตุิ ฯ  นว�า ดิกัอนภิกัษุทำังหลาย! เรากัล�าวเจตุนาว�าเปน
            ตุเมูวตฺุถำ ปริทำ่เปตุุำ ตุิตฺุตุิรชัาตุกัำ อาหริ อตุ่เตุ มูหาราชั   กัรรมู บุคคลคิดิแล้ว จึงกัระทำำากัรรมูดิ้วยกัาย วาจา
                                                        �
                                                     ่
                                                     �
                                                                    �
                                                              �
            ทำ่ปกัตุิตฺุตุิโร ตุาปสัำ ปุจฺฉ ิ   ใจ ดิังน. เพือแสัดิงเนือความูนันนั�นแล พระเถระ
                                                จึงนำา ตุิดิตุิรชัาดิกัมูา (เปนอุทำาหรณ์) ดิังตุอไปน่.
                                                                            �
                                                                ็
                                                                                �
                                                ขอถวายพระพร  มูหาบพิตุร!  ในอดิ่ตุกัาล
                                                นกักัระทำาชัื�อ ทำ่ปกัะ เร่ยนถามูพระดิาบสัว�า
                                                              ู
                        ิ
               ญาตุโกั โน นสัินโนตุิ   พหุ อาคจฺฉตุ่ ชัโน  “ข้าแตุทำานผู้้เจริญ! นกัเปนอันมูากั
                                                                       ็
                                                          �
                                                           �
                          ฺ
                               ฺ
                                                                        �
                                                                        ู
                          ฺ
               ปฏิิจฺจ กัมฺูมูำ ผูุ้สัสัตุิ  ตุสัมูึ เมู สังฺกัตุ่ มูโนตุิ ฯ  เข้าใจว�า ญาตุิของพวกัเราจับอยแล้ว จึง
                                                   พากัันมูา นายพรานอาศัยข้าพเจ้ายอมูถูกั
                                                                         �
                                                            �
                                                   ตุ้องกัรรมู เมูือนายพรานอาศัยข้าพเจ้า
                                                   ทำำาบาปนัน ใจของข้าพเจ้า ยอมูสังสััยว�า
                                                         �
                                                                      �
                                                       �
                                                             �
                                                   (บาปนันจะมู่แกัข้าพเจ้า หรือหนอ?) ”
                                                                             �
               ตุาปโสั อาห อตฺุถิ ปน เตุ จิตฺุตุำ มูมู สัทำฺเทำน จ   พระดิาบสัตุอบว�า กั็ทำานมู่ความูคิดิ (อยางน)
                                                                 �
                                                                                �
                                                                                ่
                                                                   �
            รปทำสัสัเนน จ อาคนตฺุวา เอเตุ ปกัฺขิโน พชัฌันตุุ  หรือว�า ขอนกัทำั�งหลายเหล�านันมูา เพราะเสั่ยง และ
                          ฺ
                                            ฺ
                ฺ
             ู
                                         ฺ
                 ฺ
                    ฺ
            วา หญฺญนตุุ วาตุิ ฯ นตฺุถิ ภนเตุตุิ ตุิตฺุตุิโร อาห ฯ  เพราะเห็นรปของเราแล้วจงถูกัแร้ว หรือจงถูกัฆ์า.
                                ฺ
                                                       ู
                                                                               �
                                                นกักัระทำาเร่ยนว�า ไมู�มู่ ทำานผู้้เจริญ.
                                                                   ู
                                                                 �
               ตุโตุ นำ ตุาปโสั สัญฺญาเปสัิ สัเจ เตุ นตฺุถิ จิตฺุตุำ   ลำาดิับนั�น ดิาบสัจึงให้นกักัระทำานั�นเข้าใจ
                            ฺ
                   ำ
                                            ฺ
                                                           �
            นตฺุถิ ปาป เจตุยนตุเมูว หิ กัมฺูมูำ ผูุ้สัสัตุิ นาเจตุยนตุิ  ยินยอมูว�า ถ้าทำานไมู�มู่ความูคิดิไซ่ร้ บาปกั็ไมู�มู่
                                   ฺ
                        ฺ
                                                                            ู
                                                แทำ้จริง กัรรมูยอมูถูกัตุ้องบุคคลผู้้คิดิอยเทำานัน
                                                                               �
                                                                             �
                                                          �
                                                                            �
                                                                       ู
                                                            ู
                                                หาถูกัตุ้องบุคคลผู้้ไมู�คิดิไมู�.
                                                             �
                                         ฺ
                            ฺ
               น ปฏิิจฺจ กัมฺูมูำ ผูุ้สัสัตุิ มูโน จ นปฺปทำุสัสัตุิ  “ถ้าใจของทำาน ไมู�ประทำุษุร้าย (ในกัาร
                              ฺ
               อปฺโปสัสักัฺกัสัสั ภทำฺรสัสั น ปาปมูุปลิปฺปตุ่ตุิ ฯ  ทำำาความูชัั�ว) ไซ่ร้ กัรรมูทำ่นายพรานอาศัย
                                                                   �
                     ุ
                        ฺ
                    ฺ
                                                    �
                                                                   �
                                                   ทำานกัระทำำา กั็ไมู�ถูกัตุ้องทำาน บาปกั็ไมู�ตุิดิ
                                                    �
                                                   เปอนทำาน ผู้้มู่ความูขวนขวายน้อยผู้้เจริญ
                                                    ื
                                                           ู
                                                                          ู
                                                       �
                                                        ุ
                                                   (คือบริสัทำธิ�)”.
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98