Page 40 - จดหมายเหตุ final-2

ื
เม่อเสด็จนิวัตประเทศไทย กระทรวงกลำโหมได้ทูลเกล้ำฯ ถวำย พระยศท้ง ๓ เหล่ำทัพ
ั
พระยศสูงสุด คือ พลเอก พลเรือเอก และพลอำกำศเอก ทรงปฏิบัติพระรำชภำรกิจด้ำนกำรทหำร

ี
อย่ำงเต็มพระรำชก�ำลังควำมสำมำรถ แม้เป็นพระรำชภำรกิจเส่ยงอันตรำยก็ตำม ทรงเข้ำร่วม
ปฏิบัติกำรรบเพื่อต่อต้ำนกำรก่อกำรร้ำยในภำคเหนือ ภำคตะวันออกเฉียงเหนือ ทรงคุ้มกันพื้นที่บริเวณ
ี
่
ู
ี
ึ
ิ
ั
่
ั
รอบค่ำยผ้อพยพชำวกมพชำทหนภยจำกประเทศของตนเข้ำมำพงพระบรมโพธสมภำรประเทศไทย
ู
เป็นจ�ำนวนมำก ณ เขำล้ำน อ�ำเภอโป่งน้ำร้อน จังหวัดตรำด เพ่อผดุงมนุษยธรรมแก่ผู้ล้ภัย
�
ี
ื
ที่ประสบควำมทุกข์ยำกแสนสำหัสให้ด�ำรงอยู่ได้อย่ำงปลอดภัย
ื
ทรงตระหนักถึงควำมส�ำคัญของกำรศึกษำเพ่อพัฒนำศักยภำพทำงกำรทหำร ทรง
ั
ใส่พระรำชหฤทัยในกำรศึกษำท้งภำคทฤษฎี และภำคปฏิบัติแก่บรรดำทหำรใต้บังคับบัญชำอย่ำง
ั
เป็นระเบียบ ทรงปรับปรุงกำรฝึกทหำรท้งด้ำนควำมรู้ และเทคนิคกำรฝึกอย่ำงเป็นสำกล ทรงทดสอบ
ควำมรู้ของผู้เรียนเป็นระยะๆ เพ่อให้ก�ำลังพลของทหำรรักษำพระองค์มีควำมรู้ ควำมสำมำรถ
ื
และควำมเข้มแข็งสง่ำงำม

๔๐