Page 56 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ฉบับปฐมฤกษ์
P. 56

ี
                  พอถึงหน้าโรงลิเก ตอนน้ก็เป็นความสุขของเรา กว่าลิเกจะโหมโรง
                                                                         ี
           เสร็จ ดูมันช่างอืดอาดชักช้าเหลือเกิน จะลุกไปปัสสาวะก็กลัวจะไม่มีท่นั่ง เลย
                        ั
           ต้องอดทนกล้นเอา แต่ดีหน่อยท่มีถั่วลิสงต้มเคี้ยวไปพลางๆ
                                         ี
                                                                      ี
                                                             ึ
                  “เฮ้..ฮัดข้า..แขกมาแล้วจ้า”...... ผมตาค้าง หูผ่ง หยุดเค้ยวถั่วทันท  ี
                                                                      ิ
                 ี
                                                    ี
           เวลาท่รอคอยมาถึงแล้ว ลิเกออกแขก ตอนน้แหละ คนดูฮือฮาเร่มเบียดกัน
           เข้ามา แหม..รู้สึกมันคึกคักยั่วยวนหัวใจจริงๆ พอลิเกออกแขกจบ โต้โผออก
                    ื
           มาบอกเร่องท่จะแสดง แล้วก็ปล่อยตัว
                        ี
                          �
                  ตัวแรกราป้อออกมา ท่าทางชดช้อยสวยงามจริงๆ รากรีดกรายมือซ้าย
                                                               �
           ป้ายก้น มือขวาบังหน้า โค้งให้คนดูทีหน่ง แล้วก็เดินวนรอบหน้าเวทีหลาย
                                                 ึ
                                      นิตยสารธัมมวิโมกข์
           รอบ คนตีพิณพากย์ แหงนมองหน้าควากว่าจะลงเพลงโต้พ่อเจ้าประคุณไม่
                                               ่
                                               �
           ยอมน่งสักท ี
                 ั
                                     ั
                  คนดูนั่งเงียบกริบ ต้งใจฟัง ตามองจ้องแทบไม่กะพริบ ผมเองรู้สึก
           หัวใจเต้นเบาลงหน่อย นึกถึงถ่วลิสงข้นได้ จึงล้วงเอามาเค้ยวต่อ ตอนน้ก  ็
                                                                              ี
                                        ั
                                              ึ
                                                                  ี
           ลืมไปแล้ว..ไม่รู้ว่าเคี้ยวเปลือกถั่วเข้าไปบ้างหรือเปล่า
                                                                    ื
                  ผมชอบมากท่สุด ตอนพระเอกนางเอกรักกัน รู้สึกมันต่นเต้นจนบอก
                               ี
                                                                            ั
                                                                   �
           ไม่ถูก แต่ทว่าจะรักกันได้น้นยากจริงๆ นางเอกเป็นคนจน กาพร้าแม้ต้งแต่
                                    ั
                                                        ุ
           เล็ก พ่อมเมียใหม่ จึงต้องมาอยู่กับแม่เลียง โดนด โดนด่า โดนว่าสารพัดแทบ
                                               ้
                    ี
                                                                            ั
           ไม่เว้นวัน โดนใช้ให้ถูบ้าน ตักนา ซักผ้าจิปาถะ เห็นแล้วน่าสงสารดูไปน่งนึก
                                        �
                                        ้
           ไป เม่อไรหนอ..พระเอกจะพาหนีไปเสียท จะได้ไม่ต้องล�าบาก อีกใจหนึ่งก็
                 ื
                                                 ี
                                                                               ้
                                                                 ี
           นึกด่าแม่เลี้ยงใจร้าย ใช้ได้ใช้เอาเหมือนไม่ใช่คน มีอย่างท่ไหนใช้ให้ตักน�า
                                                     ิ
                                                                 ี
           วันละ 10 ตุ่ม นางเอก เอวเล็กเอวบางจะไปห้วยังไงไหว น่ถ้าผมเป็นน้องก   ็
                                             52
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61