Page 21 - Talkingwithbird_GR

-Να µας σώσεις;

-Και βέβαια. Σας αγαπώ δυστυχισμένα µου πουλιά και όταν έμαθα τι σας συμβαίνει

λυπήθηκα πολύ, κι ήλθα να σας βοηθήσω να σωθείτε.

-Και... µε ποιο τρόπο μπορείς να µας σώσεις;
-∆εν καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι πρέπει ν' αλλάξετε φωλιά; Να πάτε κάπου, όπου δε θα

σας βρίσκει το κουνάβι.

-Ναι, ναι! έχεις δίκιο, είπαν τα περιστέρια. Αυτό δεν το σκεφτήκαμε. Αλλά, πού να
φτιάξουμε τη φωλιά µας;

-Ξέρω εγώ ένα μέρος στο δάσος, όπου δε θα μπορέσει ποτέ να σας ανακαλύψει το

κουνάβι. Μόνο που, για να µη σας δει, πρέπει να έρχεστε ένα -ένα.

Ας αρχίσουμε να φεύγουμε ένα - ένα, είπαν τα περιστέρια.

Αυτό ήθελε και το πονηρό γεράκι. Ένα - ένα περιστέρι που έφτανε στο δάσος, το
έτρωγε. Και δε γλίτωσε κανένα... Τα περιστέρια δεν έπρεπε να εμπιστευτούν το γεράκι.

Έτσι και οι καλοί άνθρωποι δεν πρέπει να εμπιστεύονται τους κακούς.