Page 63 - Cornice_Grade 10
P. 63

ु
                  असल  नु नै सबैभ दा ठलो







                                   े
                     े
            ु
                                                                                                         े
                                                                                                           ु
                                                                े
                                                                   ु
           ठलो मा छ ब ु भनेको क हो ? धेरै धन कमाएको मा छ ठलो   छ  क धेरै  ान  ा त गरेको मा छ ठलो
                                         ु
                             ु
                                                  े
             छ ? दस मा त ठलाबडाले "ठलो मा छ भएस्" भनी आशीवा द  द छन्  तर भ  खोजेको क हो त ?
                                                                                                     े
                                                                                                       ु
                              े
                      ु
           समाजमा ठलो मा छ भनेको धनी,श  शाली र प ँच भएको    लाई नै मा न छ ।  तर म यस करा सत
                    ै
           सहमत छनँ । यही  स मा म १० वष को अ भर र उसक  आमाबारे सुनाउन चाह छ ।
                                                                                         ु
           अ भर र उसक  आमा ग रबीमा ब े । घर चलाउन आमा ब लत ल पैसा कमाउनु   यो र कमाउन प न
           क हले  यता  क हले  उता  डु दै   ह ड्नु   यो  ।  आ नी  आमाको  य तो     त  देखेर  अ भर  सध    नराश
              यो । अ भरले एक दन आमालाई भ यो, "आमा, म ठलो भएप छ तपा को  याहारसुसार गछ । म सबै
                                                                ु
                                                                                                     ु

                  ु
                                                                  ै
           सभा छ  ।  आमा  हाँ नुभयो  र  आ नो  छोराको  हात   ल द  भ ुभयो,  "बाबु,  मलाई  थाहा  छ,   तमी  मेरो
                                                                               ु
            याहारसुसार गछ , मलाई थाहा छ,  तमी धनी   छौ तर मलाई एउटा करा वाचा गर,  तमी क ह यै प न
           असल करालाई भु दनौ ।”
                               ै
                   ु
                     े
            यस  दनद ख अ भरले  व ालयमा सबैको मदत गन  था यो । ऊ क ामा  थम  न था यो र  नातकमा
           प न   थम  नै  भयो  ।  उसको   महेनत  र  लगनशीलताले  गदा   काठमाड मा  थु ै  मौका  पायो  ।  आमाले
           उसलाई काठमाड  जानुभ दा अगा ड भ नन्, “मलाई ना बस  है बाबु ! "
            आँखाभ र आँसु पाद ऊ काठमाड  पु यो । कमाइ त रा ै  थयो तर आमा न ँदा उसलाई गा ो ला यो ।

                                         ै
                 ै
            य तकमा उसको  वभाव  ब ँद गयो ।  ब तारै प हलेको नै तक र असल अ भर हराउद गयो । अ हलेको
                                                                                              ै
                                                                                            ँ
                                               ु
                                                        े
           अ भर घम ी र अ श   थयो । ऊ ‘ठलो मा छ’ ब  था यो । उसले आमाको वाचा तो ो । साथीह
                                                        ै
                                                   ु
                                 ू
           प न सबै घम ी र आफभ दा कोही प न ठलो छन भ े  वभावका परे ।
           पुरै वष  उसले घम  र खराबीमा खेर फा यो । ज त धन कमाए प न उसलाई खुसीको भाव क ह यै प न
                                                                   े
           आएन । उसले सो यो- ऊ गाउमा ब दा क त खुसी  थयो, क फरक छ र अ हले र उ हलेको समयमा ? ऊ
                                        ँ
                                                                                                      े
           यो द नक जीवनमा खुसी  न छा ो । साथीह ले अ लाई  ख स ुरी गरेको दखेर उसलाई कही मजा
               ै
                                                                                        े
           आएन । एक रात झोला  मलाएर अ भर फ र घर तर ला यो । गाउ पु नासाथै ऊ घर तर दौडँदै गयो ।
                                                                            ँ
                                                     े
                                                          ू
                                     े
                                                                                              ै
           उसले  आमाको  वाचा  तोडको   थयो  ।  ऊ  आफलाई  क ह यै  प न  माफ  गन   स दन यो  ।  ढोकामा
                    ँ
                      ै
                                                           े
           ढकढकाउद उसले आमालाई बोलाउन था यो ।  कही बेरप छ आमाले ढोका खो नुभयो । छोरा र आमा
            वैका आखाँभ र आँसु  थए ।
           आमालाई अँगालो माद अ भरले भ यो, "आमा, ठलो मा छ ब ु भनेक असल ब ु रहेछ । " । "
                                                                        न न नक
                                                                          क

                                                         ु
                                                                  े
                                                                          े
                                                                            ै
                                                                            ैै असअसअ लसलस ब ब ब ु ु  रहरहर ेहेहछहछह
                                                                          े न न
                                                                          क
                                                                          क
                                                    -क भी  धताल
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68