Page 54 - AGIOS LAZAROS
P. 54

Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.                                                              Θεοτοκίον.

               Ἡ  πηγὴ τῆς σοφίας, καὶ τῆς προγνώσεως, τοὺς                                       Τ άξεις  σε  Ἀγγέλων  καὶ  τῶν  βροτῶν,  ἀνύμ φευτε
               περὶ Μάρθαν ἠρώτας, ἐν Βηθανίᾳ παρών· Ποῦ                                          Μῆτερ, εὐφημοῦσιν ἀνελλιπῶς· τὸν Κτίστην γὰρ
               τεθήκατε, βοῶν, φίλον τὸν Λάζαρον, ὃν δακρύσας                                     τούτων ὥσπερ βρέφος, ἐν ταῖς ἀγκάλαις σου ἐβάστα-
               συμπαθῶς, τετρα ήμερον νεκρόν, ἀνέστησας τῇ φωνῇ                                   σας.
               σου, Φιλάνθρωπε καὶ Οἰκτίρμον, ὡς ζωοδότης καὶ                                                       ᾨδὴ γ ΄. Ὁ Εἱρμός.
               Κύριος.
                                                                                                  Σὺ εἶ τὸ στερέωμα, τῶν προστρεχόντων σοι Κύριε,
                          Δόξα... Καὶ νῦν... Πάλιν τὸ αὐτὸ.                                       σὺ εἶ τὸ φῶς, τῶν ἐσκοτισμένων, καὶ ὑμνεῖ σε τὸ
                                                                                                  πνεῦμά μου (δίς).
               Μετὰ δὲ τὸν Ν΄ Ψαλμόν, τοὺς ἑπομένους δύο Κανόνας                                  Δύο προβαλλόμενος, τὰς ἐνεργείας σου ἔ δει ξας, τῶν
               μέχρι τῆς στ΄ ᾨδῆς ἐκεῖθεν δὲ τὰ Τετραῴδια εἰς Στί-                                οὐσιῶν, Σῶτερ τὴν διπλόην· Θεὸς γὰρ εἶ καὶ ἄνθρω-
               χους ιβ΄.                                                                          πος.
                           Ὁ Κανών, ποίημα Θεοφάνους.                                             Ἄβυσσος ὢν γνώσεως, σὺ ἐρωτᾷς ποῦ τέ θειται, ὁ
                         ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὁ Εἱρμός.                                           τεθνεώς, μέλλων ἀναστήσειν, Ζωοδότα τὸν κείμενον.

               Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ τῷ διαγαγόντι τὸν λαόν αὐτοῦ, ἐν                                   Τόπους ἀμειβόμενος, ὡς γεγονὼς βροτὸς πέ φηνας,
               ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, ᾠδὴν ἐπινίκιον, ὅτι δεδόξασται (δίς).                              περιγραπτός, ὁ πληρῶν τὰ πάντα, ὡς Θεὸς ἀπερίγρα-
               Λάζαρον τεθνεῶτα, νεύματι τῷ θείῳ ἐξανέ στησας,                                    πτος.
               πλαστουργὸς ὡς ὑπάρχων, καὶ ζωῆς ταμιοῦχος                                         Λάζαρον ἐξήγειρας, τῷ θεϊκῷ Χριστὲ ῥή ματι, κᾀμὲ
               Φιλάνθρωπε.                                                                        πολλοῖς, πταίσμασι θανέντα, ἐξανάστησον δέομαι.
               Λόγῳ τὸν τεταρταῖον, Λάζαρον ἀνέστησας Ἀθάνατε,                                                         Θεοτοκίον.
               σκοτεινόμορφον ᾍδου, διαλύσας ἰσχύϊ βασίλειον.

               Πᾶσι τῆς ὑπερθέου, γνώρισμα Θεότητος, ὑπέδει-                                      Ἐνοικήσας Παρθένῳ, σωματικῶς Κύριε, ὤφθης τοῖς
                                                                                                  ἀνθρώποις, ὡς ἔπρεπε θεαθῆναί σε, ἣν καὶ ἀνέδει-
               ξας, ἐκ τῶν νεκρῶν ἐγείρας, τετραήμερον Λάζαρον                                    ξας, ὡς ἀληθῆ Θεοτόκον, καὶ πιστῶν βοήθειαν, μόνε
               Δέσποτα.                                                                           φιλάνθρωπε.
               Σήμερον Βηθανία, προανακηρύττει τὴν Ἀνάστασιν,
               Χριστοῦ τοῦ ζωοδότου, τῇ ἐγέρσει Λαζάρου χορεύου-                                          Κάθισμα. Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.
               σα.                                                                                Συμπαρέστησαν Χριστῷ, αἱ τοῦ Λαζάρου ἀδελφαί,
                                                                                                  καὶ δακρύουσαι πικρῶς, καὶ ὀλο λύζουσαι αὐτῷ, ἔφη-
               Ὁ ἕτερος Κανών, ποίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ, δὲν πα-                                      σαν, Κύριε, τέθνηκε Λάζαρος· αὐτὸς δὲ ὡς Θεός, οὐκ
                          ρατίθεται ἐδῶ ἐλλείψει χώρου.                                           ἀγνοῶν τὴν ταφήν, ἠρώτα πρὸς αὐτάς. Ποῦ τεθήκατε;

                                        54                                                                                 55
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59