Page 7 - MÜMKÜN ŞİİRLERİ

VAZGEÇMİŞLER

Pencere önündeki iskemle olmuşum, yolları gözlemekten,

Farkım kalmamış rengi solmuş, yıpranmış perdeden,

Yaşım elliyi aşmış, ıssız karanlıktan gelecek bir ses beklerken,
Umutsuzları teselli eden zaman bile vazgeçmiş benden.

İnsan kalabalığı içinde kaybolmuş öksüz bir sokak kedisiyim,

Soğuk kaldırımlar üzerinde; duyulmaz, görülmez karınca gibiyim,

Kendimi asırlardır sahipsiz dolaşan bir ruh zannederim,

Belki de insanım ama bedenim bile vazgeçmiş benden.

İhtiyacım var, yaşamıma nefes olacak güneş ile barışa,

Dargınlığım, her doğuşunda geçirdiğim onca lüzumsuz yaşa,
Sanmıştım ki bir dünya bir ben kalmışız baş başa,

Şimdi görüyorum ki dünya bile vazgeçmiş benden.

Sümeyye UÇAK

6