Page 32 - MÜMKÜN ŞİİRLERİ
P. 32
YENİDEN DOĞUŞ
Kapıyı çaldı yine, misafirlerin en nahifi
Kendisinden önce geldi, mis kokulu esen yeli
Kardelenlere vedasını duyuran kar taneleri.
Buluşmasını ertelemiş, gelecek kış günlerine.
Kızıllığı bülbülün gözünü kamaştıran gül goncası
Bağda yerini almış, unutturur herkese yası
Çiçek dolu ovalarda doymayan bal arısı
Kanat çırpar, ulaşmak için zirvedeki dağ sümbülüne.
Kırların yeşiline gizlenen renk cümbüşü
Yaşatır, onu gören göze binlerce düşü
Ana rahminden yeni ayrılan buzağının yürüyüşü
Umut oldu yavru kuşlara, uçuyorlar gökyüzüne.
Kuş sesleri dinmez, dağların eteklerinde yankılanan
Leylasına kavuşan mecnun gibi sevinçliler her an.
Hasretle beklenen misafir, geldiği zaman.
Mükâfat olarak huzuru getirdi, tüm canlıların yüreğine.
Sümeyye UÇAK
31
